[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Międzynarodowe rynki finansowe przeciwdziałają monopolizacjisektora bankowego i umożliwiają zaciąganie kredytów przez krajerozwijające się.Dają takie korzyści, jak racjonalizacja wykorzystaniakapitału finansowego w skali międzynarodowej oraz otwarcie wielugospodarek na zewnątrz, a także rozwój przedsiębiorstw międzynarodowych.Z ich działalności czerpią niemałe dochody kraje, w których te rynkifunkcjonują.W międzynarodowej działalności bankowej występuje przede wszys-tkim ryzyko związane z zapewnieniem bankom odpowiedniej płynności,ryzyko walutowe oraz ryzyko kredytowe.To ostatnie wiąże się z utratąwiarygodności kredytowej przez dłużnika i jego ewentualną niewypłacal-nością.W literaturze anglosaskiej jest określane mianem country risk. 14.Główne centra finansowe świataBanki międzynarodowe i nie są poddane kontroli narodo-wych władz walutowych.Brak takiej kontroli ma negatywne skutki dlafunkcjonowania międzynarodowego rynku finansowego.W latach siedem-dziesiątych XX wieku nadmierna akcja kredytowa wielu bankówkomercyjnych i eurobanków doprowadziła do powstania światowegokryzysu zadłużeniowego, który do tej pory nie został jeszcze przezwyciężonyi jest w istocie problemem globalnym.Zaangażowanie banków komercyjnych i eurobanków w udzielaniekredytów krajom rozwijającym się było tak duże, że utrata płynności przezjeden z wielkich krajów dłużniczych mogłaby doprowadzić do seriibankructw banków i destabilizacji finansów międzynarodowych.Sytuacjataka wystąpiła w drugiej połowie 1982 roku, kiedy to Meksyk okazał sięniezdolny do regulowania zobowiązań wobec wierzycieli zagranicznych.Groziło to bankructwem kilkunastu banków amerykańskich, które tak silniezaangażowały się w udzielanie kredytów temu krajowi (jednym z powodówbyło posiadanie przez Meksyk dużych zasobów ropy naftowej).Był tonajpoważniejszy kryzys płatniczy, który został w porę zażegnany przezMiędzynarodowy Fundusz Walutowy, Bank Zwiatowy, Bank RozrachunkówMiędzynarodowych, banki centralne wielu krajów rozwiniętych (głównieStanów Zjednoczonych) i niektóre banki komercyjne.Do lawinowychbankructw banków komercyjnych nie doszło.Te banki, których kredytyokazały się przejściowo w wymaganych terminach,skorzystały z pomocy swoich banków centralnych oraz utworzyły zgodniez ustawodawstwem odpowiednie rezerwy ze swoich zyskówna pokrycie owych nieściągalnych należności od krajów dłużniczych.Zastosowały one ponadto wobec krajów dłużniczych strategię refinansowa-nia zadłużenia bankowego.Okazała się ona dogodnym sposobem nie tyleograniczenia ryzyka kredytowego, ile osiągania przez banki znacznychzysków.W stosowanej strategii refinansowania zadłużenia bankowegow Klubie Londyńskim banki podwyższały, z reguły w odniesieniu dokredytów o zmiennej stopie procentowej, marże na (nawet do 2%)oraz w wielu przypadkach udzielały krajom dłużniczym kredytówrewolwingowych w wysokości przewidywanych do spłaty odsetek.Już w latach siedemdziesiątych ubiegłego stulecia podjęto próbyuporządkowania działalności banków międzynarodowych i ograniczeniaryzyka kredytowego.Pierwszą taką próbą było utworzenie we wrześniu 312 14.centra finansowe świata1974 roku przez kraje należące do Klubu 10 oraz Szwajcarie i LuksemburgKomitetu Uregulowań i Nadzoru Praktyk Bankowych.Jego zadaniemmiało być przygotowanie krajowych systemów nadzoru do lepszej kontrolizagranicznej działalności banków oraz popieranie współpracy międzykrajowymi władzami monetarnymi w dziedzinie oceny działania oddziałów,filii, agencji, banków pomocniczych i konsorcjonalnych.W grudniu 1975 roku zawarto tzw.porozumieniePrzewidywało ono współpracę w zakresie kontroli międzynarodowejdziałalności bankowej.Kontrola taka miała być sprawowana przezposzczególne rządy oraz przez Bank Rozrachunków Międzynarodowych.Porozumienie to nie przewidywało sztywnych rygorów kontroli między-narodowej działalności bankowej.Zakładało współpracę i przekazywanieinformacji między władzami monetarnymi oraz ewentualne wzajemneinspekcje.Porozumienie to w 1980 roku zaakceptowały władze monetarne80 krajów kapitalistycznych.Porozumienie bazylejskie zostało zmodyfikowane w 1983 i 1988roku.Położono nacisk na potrzebę nadzoru nad towarzystwami holdin-gowymi i przedsiębiorstwami działającymi w ramachgrup bankowych.Od 1982 roku w krajach wysoko rozwiniętych występuje zjawiskopowiększania kapitału banków międzynarodowych w celu pokrycia wielunieściągalnych należności od krajów W roku 1986 KomitetBazylejski zaproponował ujednolicenie zasad gromadzenia rezerw kapitało-wych banków działających w skali międzynarodowej.Po dwuletniejdyskusji, w lipcu 1988 roku, kompromisowy projekt wprowadzeniaw życie ujednoliconego wskaznika: kapitał/aktywa banku.Kraje uprzemys-łowione należące do Komitetu ustaliły, że w okresie od1987 roku do końca 1992 roku banki prowadzące działalność na skalęmiędzynarodową nagromadzą kapitał stanowiący równowartość 8% ichaktywów kredytowych (należności).Kapitał miał być nagromadzonygłównie przez sprzedaż akcji tychRozwiązanie problemu nadzoru nad międzynarodową działalnościąbankową jest w stadium początkowym.Sprawy te będą stopniowo uściślaneA.Pieniądz i bank w kapitalizmie, Wydawnictwo NaukoweWarszawa 1992, s.222-225. 14.Główne centra finansowe świata 313i doskonalone w oparciu o doświadczenia zdobywane w kolejnych latachw dziedzinie operacji czynnych i biernych banków międzynarodowychorazMiędzynarodowy system bankowy nie jest obecnie poważniezagrożony.Wykazał dużą odporność, dyscyplinę i zdolność do trans-ferowania kapitałów w skali całego świata przez swoje główne, regionalnei peryferyjne centra finansowe.Centra te będą się rozwijać i zaspokajaćpotrzeby lokacyjne i kredytowe osób fizycznych i prawnych orazposzczególnych krajów.Pracuje w nich wielka rzesza dobrze opłacanychfinansistów i bankierów.Od ich pracy, inwencji oraz zdolności dowprowadzania innowacji finansowych będzie rozwój tych centrówi ich rola w międzynarodowym obrocie gospodarczym i w między-narodowych stosunkach finansowych.PytaniaJakie są główne centra finansowe świata?2.Co to są centra główne, regionalne i peryferyjne?3.Jakie czynniki wpłynęły na powstanie centrów finansowych?4.Jakie są rodzaje międzynarodowych rynków finansowych?5.Jakie zasady nadzoru nad międzynarodową działalnością bankowąprzewidywały porozumienia i KomitetLiteraturaA
[ Pobierz całość w formacie PDF ]