[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Po przerwie wakacyjnej, jesienią 1979r., milicja i SB nie dopuściły już do publicznych wykładów.Wykład inauguracyjny, któryrozpocząć miał nowy rok akademicki TKNu, zamierzał wygłosić Bartoszewski.Przedoznaczoną godziną do mieszkania, w którym miał się odbyć wykład, wkroczyła milicja iprzystąpiła do rewizji.Przebywających tam studentów oraz Bartoszewskiego funkcjonariuszesfotografowali i nakazali opuszczenie mieszkania.Zapowiedziany wykład Bartoszewskijednak wygłosił w innym terminie.Odpowiedzią było postawienie go przed Kolegium doSpraw Wykroczeń pod zarzutem zorganizowania nielegalnego zebrania i ukaranie grzywnąw wysokości 5 tys.zł (równowartość przyzwoitej pensji).Bartoszewski odwołał się do sądu,stwierdzając, że prowadzenie publicznych wykładów uważa za swój obowiązek.Sąd jednakwyrok utrzymał24.Zamknięcie Bartoszewskiemu ust było jednak niezmiernie trudne.Wykład, za któryzostał skazany, opublikował poza cenzurą jako broszurę.Publicznych prelekcji nie przerwał,korzystając z gościnności licznych sal kościelnych.A wyrok Kolegium ds.Wykroczeń zostałopisany w wielkonakładowych dziennikach zachodnich z nieprzychylnymi dla władzPRLu komentarzami.W czerwcu 1980 r.TKN wystosował List otwarty do nauczycieli iwychowawców zawierający miażdżącą krytykę systemu oświatowego PRLu oraz wskazującyna wynikające z tego tytułu zagrożenia dla zachowania tożsamości kulturalnej i narodowejmłodych pokoleń.Bartoszewski był wśród 9 osób, które podpisały list TKNu w imieniuczłonków.W tych latach Bartoszewski związał się także z inną inicjatywą opozycyjną, jaką byłoPolskie Porozumienie Niepodległościowe.PPN rozpoczął działalność w 1976 r., a polegałaona na przygotowywaniu i rozpowszechnianiu poza cenzurą esejów i opracowań, które miałysłużyć budowaniu niezależnej myśli politycznej.Z działalnością PPN zetknął się jesienią1977 r., gdy Zdzisław Najder poprosił go o pośrednictwo w nawiązaniu kontaktu z JerzymLerskim, dawnym kurierem AK mieszkającym w Stanach Zjednoczonych.Podzielał poglądtwórców PPN, że anonimowość i tajność pozwala na większą swobodę wypowiedzi.Wpózniejszym okresie pomagał Najderowi w napisaniu tekstu Polska a Niemcy oraz Najderowii Andrzejowi Kijowskiemu przy eseju O stosunkach z Niemcami raz jeszcze.Obaopracowania zawierały rozważania, które przełamywały ówcześnie panujący, również wśrodowiskach opozycyjnych, sposób myślenia o przyszłych stosunkach polskoniemieckich.Bartoszewski był również głównym autorem innego tekstu PPN: Polacy%7łydzi.Ponadto czytałi konsultował szereg innych opracowań PPN.*W sierpniu 1980 r.podpisał apel polskich intelektualistów z wezwaniem dokompromisu i uznania prawa robotników do tworzenia niezależnych związków zawodowych.11 pazdziernika 1980 r.na zebraniu sygnatariuszy tego apelu mówił, że najważniejszaobecnie jest obrona i urealnienie porozumień sierpniowych, także przez rozbudowęniezależnego ruchu studenckiego i naukowego.Wyraził nadzieję: Oby były to odmianytrwałe.Każdej grupie tworzącego się ruchu obywatelskiego przyznawał prawo doaktywności, ale podkreślał potrzebę zachowania nadrzędnej jedności moralnej:Wiele środowisk uczestniczyło w tworzeniu nowej świadomości społecznej, a zasługiKORu są bardzo wyrazne.Powinniśmy z wielkim szacunkiem odnosić się do tych ludzi.Potrzeba poczucia solidarności głębszego od taktycznych rozbieżności.Słowa te odnosiły się do napięcia panującego wówczas między gronem głównychekspertów Solidarności , skupionych wokół Tadeusza Mazowieckiego, a środowiskiemKORu.Wyznając zasadę nadrzędnej solidarności ruchu demokratycznego oraz uznającpotrzebę przeciwstawiania się wszelkim represjom politycznym, w grudniu 1980 r.wszedł wskład Komitetu Obrony Więzionych za Przekonania.Był członkiem Solidarności , ale niezajmował żadnych stanowisk.Kilkakrotnie natomiast komentował polską sytuację w DerSpiegel i innych pismach zagranicznych, jednoznacznie deklarując się po stronie Solidarności.Wywiady te były jednak wtórną formą aktywności.Najwięcej energii wkładałw to, aby wykorzystać zelżenie cenzury i docierać do czytelnika z prawdąo doświadczeniach lat wojny, zwłaszcza Powstania Warszawskiego.Na łamach TygodnikaSolidarność , którego nakład wynosił 500 tys.egzemplarzy, opublikował obszerny artykuł opowstaniu.Największym dokonaniem autorskim Bartoszewskiego było w tym okresie 67odcinków audycji Dni walczącej stolicy.Kronika Powstania Warszawskiego, którą emitowałIII program Polskiego Radia.Zapis tych audycji ukazał się w zmienionej już sytuacji w 1984r.w Londynie oraz w podziemiu (kolejne, jawne wydanie mogło się ukazać dopiero w 1989r.)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]