[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Albo możecie przedstawić im lustrzane odbicie ich wypowiedzi, mówiąc: Tobardzo zle, fatalnie (uśmiechając się i kiwając głową potakująco).Odpowiedz, którąuzyskacie, może okazać się fascynująca, ponieważ większość ludzi tak naprawdę niewie, co mówi.I wówczas albo się zmieszają, albo zaczną dokładnie werbalizowaćwypowiedz, która miała początkowo charakter niewerbalny.To jest prawie tak, jakbycałą świadomą część wypowiedzi uczynić nieświadomą, bądz przeciwnie.Można też wybrać odpowiedz z odpowiednią parabolą: Przypomina mi sięhistoria, którą usłyszałem kiedyś od mego dziadka O'Hary.On sam był Irlandczykiem,ale opowiedział mi o pewnym kraju nadbałtyckim, gdzie przebywał przez jakiś czas wmłodości, podróżując po Europie, państwie biednym, ale nie pozbawionym tradycji. Otóż książę, który rządził tym małym księstwem - działo się to przed drugą wojnąświatową, kiedy w Europie było wiele małych państw - miał problem.MinisterSpraw Wewnętrznych nie potrafił porozumieć się z Ministrem SprawZagranicznych.Minister Spraw Zagranicznych widział wiele spraw, którenależało w państwie uporządkować, między innymi prowadzenie opłacalnego handluz innymi krajami.Pozostawało to jednak w konflikcie z tymi potrzebami kraju, któreodczuwał Minister Spraw Wewnętrznych. W jaki sposób ludzie uczą się niespójności? Wyobraz sobie dziecko, któreprzychodzi do domu i przynosi rodzicom swoje wypracowanie.Rodzice oglądają tępracę, ojciec mówi (szorstkim głosem, z grymasem na twarzy, kręcąc przy tym głowąw sposób wyrażający przeczenie): Och, synu, jestem bardzo zadowolony, że mi topokazałeś! Co robi chłopiec? Czy pochyla się i wypowiada metakomentarz: Tato!Słyszę, że jesteś zadowolony, ale widzę. Nie, jeżeli jest to dziecko.Ono staje sięhiperaktywne.Jedna półkula rejestruje informacje wzrokowe i tonalne, druga - słowai ich numeryczne znaczenie.Obydwie półkule pozostają w maksymalnej niezgodnościtam, gdzie w największym stopniu zachodzą na siebie w prezentacji kinestetycznej.Obserwując hiperaktywne dziecko, powinniście pamiętać o tym, że przyczyna tegozjawiska to niespójność; zaczyna się ona w okolicach linii środkowej tułowia, apotem rozprzestrzenia się na wszystkie inne zachowania.Poproszę was, żebyście podnieśli prawe ręce.Czy ktoś zauważył jakąśniespójność?Mężczyzna:- Zauważyłem, że podniosłeś lewą rękę.- Tak.Część z was również podniosła lewe ręce.Inni nie zauważyli, którą rękępodniosłem.Otóż kiedy byliście dziećmi, musieliście znalezć sposób radzenia sobie zniezgodnością.Na ogół ludzie kształtują doświadczenia tak, aby stały się one spójne.Czy ktoś z was słyszał, że powiedziałem: Podnieś lewą rękę ? A wielu podniosłolewą.Część z tych osób prawdopodobnie myślała, że unosi prawą.Jeżeli niezauważyliście niezgodności to, aby uzyskać spójne doświadczenie, jakośuzgodniliście relację między doświadczeniem kinestetycznym a słowami, którewypowiedziałem.Jeżeli pojawią się sprzeczne wypowiedzi, jednym ze sposobów rozwiązywaniatrudności jest po prostu wyrzucenie ze świadomości jednego z wymiarów -wypowiedzi werbalnej, informacji wzrokowej, informacji o tonacji, o ruchach ciałaczy kinestetycznej.Jeśli dziecko hiperaktywne wyrzuci ze świadomości informacjezarejestrowane w prawej półkuli, to będą one działać nadal, jednakże poza sferąświadomości.Dziecko to mogą pózniej nękać wyobrażenia wzrokowe typu: martwedzieci wyfruwające z hot-dogów i unoszące się nad biurkiem psychiatry.Te dzieci,które stłumią informacje kinestetyczne, będą czuły insekty pełzające po całym ciele iodniosą wrażenie, że coś je rzeczywiście gryzie.Mogą wam o tym opowiadać.Toprosta droga to schizofrenii.Natomiast dzieci, tłumiąc wrażenia słuchowe, słyszągłosy dochodzące z kontaktów w ścianach, dlatego że rezygnują ze świadomościcałego zestawu informacji dostępnych poprzez ten system - jest to także sposóbobronny przed powtarzającą się niezgodnością. Kiedy zwiedzaliśmy szpitale psychiatryczne w naszym kraju, zauważyliśmy, żewiększość chorych ma halucynacje typu słuchowego, ponieważ ludzie wychowani wnaszej kulturze nie przywiązują zbyt wielkiej wagi do informacji płynących z tegosystemu.W innych kulturach złudzenia najprawdopodobniej powstają w innychsystemach reprezentacji.Kobieta:- Powiedz coś więcej na ten temat.Zwróciłam uwagę na to zagadnienie, kiedyprowadziłam rozmowy z wieloma osobami.- Halucynacje to właściwie to samo, co robiliście tutaj przez cały dzień
[ Pobierz całość w formacie PDF ]