[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Siostry były mocno zdziwione, ponieważ o tym nic niewiedziały, każda chciała go zobaczyć i zaraz padło na mnie podejrzenie.Mówiły: SiostraFaustyna na pewno wie dobrze o wszystkim.Kiedy mnie zaczęto pytać, milczałam, ponieważ prawdy powiedzieć nie mogłam.Milczenie moje było powodem do większego zaciekawienia ich; podwoiłam swa czujność,ażeby nie skłamać, ani prawdy nie powiedzieć, ponieważ nie mam pozwolenia.Wtenczaszaczęto mi okazywać niezadowolenie i otwarcie wymawiano mi, jak to może być, żeby ludzieobcy wiedzieli o tym, a my nic.Zaczęły się różne sądy nade mną.Cierpiałam wiele przez tetrzy dni, ale dziwna moc wstępowała w duszę moją.Cieszę się, że mogę cierpieć dla Boga idla dusz, które dostąpiły miłosierdzia Jego w tych dniach.Widząc tak wiele dusz, które wtych dniach dostąpiło miłosierdzia Bożego, niczym sobie poczytuję trud i cierpienie,chociażby największe i chociażby miały trwać do końca świata, ponieważ one mają koniec, adusze, które się przez to nawróciły [są uratowane] od mąk nieskończonych.Miałam wielkąradość widząc innych powracających do źródła, na łono miłosierdzia Bożego.(Dz 421)136422.ŚW.FAUSTYNA ZAUWAŻA TRUD I POŚWIĘCENIE KSIĘDZA SOPOĆKI WPRZYGOTOWANIU OBRAZUWidząc poświęcenie i trud ks.dr Sopocki w tej sprawie, podziwiałam w nimcierpliwość i pokorę; wiele to wszystko go kosztowało, nie tylko trudów i różnych przykrości,ale i wiele pieniędzy, a jednak na wszystko łożył ks.dr Sopocko.Widzę, ze Opatrzność Bożago przygotowała do spełnienia tego dzieła miłosierdzia wpierw, nim ja Boga o to prosiłam.O,jak dziwne drogi są Twoje Boże i szczęśliwe dusze, które idą za głosem łaski Bożej.(Dz 422)423.MIŁOSIERDZIE BOGA NIE MA KOŃCAZa wszystko uwielbiaj duszo moja Pana i wysławiaj miłosierdzie Jego, bo dobrociJego końca nie masz.Wszystko przeminie, a miłosierdziu Jego granicy, ani końca nie masz,chociaż złość dojdzie do miary, w miłosierdziu miary nie masz.(Dz Dz 423)423a.KARY BOŻE TEŻ SĄ ZNAKIEM MIŁOSIERDZIAO Boże mój, nawet w karach, którymi dotykasz ziemię, widzę przepaść miłosierdziaTwojego, bo karząc nas tu na ziemi, uwalniasz nas od kary wiecznej.Ciesz się wszelkiestworzenie, ponieważ ty jesteś bliższe Boga w Jego nieskończonym miłosierdziu niżeliniemowlę w sercu matki.O Boże, Któryś jest samą litością dla największych grzeszników,szczerze pokutujących; im większy grzesznik, tym ma większe prawo do miłosierdziaBożego.(Dz 423)424.ŚW.FAUSTYNA ZOSTAŁA OBUDZONA PRZEZ MAŁE DZIECKO, KTÓREWSKAZUJE JEJ NA GWIAZDY SYMBOLIZUJĄCE DUSZE WIERNYCHCHRZEŚCIJANW pewnej chwili 12.V.1935 roku.Wieczorem, zaledwie się położyłam do łóżka, zaraz zasnęłam, ale jak prędkozasnęłam, tak jeszcze prędzej zostałam zbudzona.Przyszło do mnie małe dziecię i zbudziłomnie.Dziecię to było wiekiem jakoby roczek miało i zdziwiłam się, ze tak ślicznie mówi, boprzecież dzieci w tym wieku nie mówią wcale, albo mówią bardzo niewyraźnie.Byłoniewymownie piękne, podobne do Dzieciątka Jezus i rzekło do mnie te słowa: - patrz wniebo – a kiedy spojrzałam w niebo ujrzałam święcące gwiazdy i księżyc, wtem zapytałomnie to dziecię: - czy widzisz ten księżyc i te gwiazdy? Odpowiedziałam, że widzę, a ono miodpowiedziało te słowa: - Te gwiazdy to są dusze wiernych chrześcijan, a księżyc, to sądusze zakonne.Widzisz, jak wielka różnica światła jest miedzy księżycem a gwiazdami,tak w niebie jest wielka różnica miedzy dusza zakonną, a wiernego chrześcijanina.– Imówiło mi dalej, że prawdziwa wielkość jest w miłowaniu Boga i w pokorze.(Dz 424)137425.ŚW.FAUSTYNA OPISUJE ŚMIERĆ WAŻNEJ OSOBISTOŚCIWtem ujrzałam pewną duszę mężczyzny, która się rozłączała od ciała w strasznychmękach
[ Pobierz całość w formacie PDF ]