[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.I jako był człowiekl i b e r a l i i n g e n i o300, zgadzają się na to ci, którzy tego świadomi, że przez trzykroć stotysięcy między żołnierstwo, a najwięcej samego impostora, porozdawał.Gdy szalbierz, jakosię wspomniało, z pod Moskwy uciekł, syna, w którym się bardzo kochał, w obozie pod Mo-skwą przy kniaziu Rożyńskim zostawiwszy.Lecz on syn nie tak w ojcu, jak ojciec w nim siękochał.Bo kiedy się nasi jęli dwoić, wolał z tymi, co do impostora szli, do Kaługi jechać, teżtam miał matkę i babkę.Car kasimowski potem z panem hetmanem z pod Smoleńska jechał i przez wszystek czasostatecznie i wiernie się zachowywał.Po zawarciu traktatów, gdy impostor od Moskwy doKaługi uciekł, i on też, stęskniwszy się do żony i do tego syna, kryjomo do Kaługi odjechał.Tam jednak pamiętna mu była i łaska króla jegomości ofiarowana i ludzkość pana hetmano-wa, i od rycerstwa pokazywana.Zamyślał stamtąd odjechać, namawiał syna, żeby z nim je-chał, ale syn nie tylko jechać z nim nie chciał ale i owszem przestrzegł w tom impostora, i takimpostor kazał go zabić, co też impostorowi a c c e l e r a v i t p e r n i c i e m301.Bo siłaludzi żałowało tego cara kasimowskiego, osobliwie Tatarowie jurtowscy; a między nimi byłniejaki kniaz Piotr Urusów, człowiek rycerski przeważny, który spraktykował się z kilkadzie-siąt Tatar na zdrowie jego.Upatrzył nań taką okazję; miał w obyczaju impostor, że się radczęstemi przejazdkami bawił.Podpiwszy sobie, stało się to 20 decembra 1611, przy obiedzie,jako to rad czynił, kazał w sanie zaprząc, zabrawszy flasz z miodem do sani; w pole wyje-chawszy, pił z niektórymi bojary.Kniaz Piotr Urusów z ona kilkadziesiąt koni, z którymi miał konspirację, jechał za nimrzekomo go prowadząc; a wtem, gdy sobie impostor z onymi bojary najlepiej podpił, Urusówdobył z olstra pistoletu, który miał gotowy, i przyskoczywszy do sani, pierwej go z pistoletupostrzelił, potem szablą głowę i rękę mu odciąwszy, w drogę się puścił, do Kaługi się niewracając.Było niektórych ludzie rozumienie, że pan hetman miał tego Urusowa naprawić;stąd podobno o tem ludzi suspikowali302, że pan hetman po ucieczeniu impostora od Moskwytego Urusowa ludzko i łaskawie traktował.Atoli tym sposobem dokończył impostor szalbie-rować.Po jego zabiciu zawarli bojarowie Kaługę, między którymi byli z przedniejszych kniazDymitr Trubecki i kniaz Hrehory Szachowski, a zesławszy się z bojary stołecznymi, przysię-gę także na imię królewicza Władysława uczynili.%7łonę impostorowę i jej wszystkie sługipolskiego narodu pod pilną straż wzięli; bo jako udawała brzemienną ta pani, tamże w Kału-dze już w więzieniu urodziła syna, którego, przyłudzając się Moskwie, kazała w ruską wiaręochrzcić.298w największej czci.299z świetnym orszakiem.300hojny.301przyspieszyło zgubę.302podejrzejwali.41 Tymczasem dalej a dalej szerzyły się po moskiewskiej ziemi wiadomości, że król jego-mość nie chce dać na moskiewskie państwo królewicza Władysława, syna swego; zaczem naróżnych miejscach wszczynały się bunty, sedycje, które i n c r e m e n t a303 wzięły najwięcejz niejakiego Prokopa Lepunowa, rodzonego brata Zacharjowego, który najpierwszym byłpowodem do zrzucenia Szujskiego z carstwa.Ten Prokop Lepunow jeszcze za Szujskiego byłwojewodą rezańskim, lecz podczas tych rozruchów szalbierza a b o m i n a b a t u r304, Szuj-skiego też słuchał kiedy chciał, w tej prowincji, w której był wojewodą, a ludna to i żyznabardzo prowincja; potężnie stąd u ludzi f a v o r305 miał.Szujski, będąc od impostora zatrud-niony, nie mógł mu nic uczynić.On był z liczby tych, co jako impostorowi, tak i Szujskiemupanowania nie życzył, kontent był, gdy usłyszał, że bojarowie z panem hetmanem o królewi-czu Władysławie umowę uczynili, zarazem i sam na toż imię królewiczowe przysięgę uczy-nił, i wszystką tamtą prowincję rezańską do tej przysięgi przywiódł.Syna swego Włodzimie-rza, który dostałych był lat, do pana hetmana do Moskwy z oddaniem poddaństwa posłał obu,życzliwość, wiarę swą i tej tam ziemi królewiczowi Władysławowi ofiarował.Pisywał częstelisty do pana hetmana, pan hetman też do niego, i onego syna jego uczcił, ukontentował, uda-rował.Trwał w tym swoim umyśle ofiarowanym dosyć niemały czas Lepunow, żywność naszymludziom do Moskwy z Rezani odwozić kazał; aż kiedy poczęły wątpliwości się czynić oprzyjezdzie królewiczowym, pisał do dumnych bojar list, pytając się: co mają za wiadomość,będzieli według umowy z panem hetmanem uczynionej królewicz, albo nie będzie? opowia-dając się swem i wszystkiej rezańskiej ziemi imieniem, że wedle przysięgi swej królewiczaradzi chcą za pana mieć, lecz króla jegomości żadną miarą.Długi był bardzo list, siła weńnamieszano z pisma świętego sentacyj, ale esencja ta była.Odesłali go byli bojarowie królowijegomości pod Smoleńsk.Gdy już bardziej poszła po ludziach wiadomość, którą mnożyli ci,co po różnych miejscach carstwa moskiewskiego się rozjeżdżali, że król jegomość królewiczanie pozwala, napisał znowu Lepunow drugi, ostry list do bojar, deklarując się, że naszychchce z stolicy znosić h o s t i l i t e r306; przeciwko nim i przeciwko tym, coby im faworyzo-wali307, czyniąc, uniwersały imieniem swem i wszystkiej Rezani rozsyłał, wzywając do siebiejako a d c o m m u n e i n c e n d i u m r e s t i n g u e n d u m308.Długi był i ten uniwersał,nie opuszczano w nim, co a d c o n f l a n d a m i n v i d i a m309 przeciwko nam i bojaromdumnym należeć mogło; osobliwie ze strony religji czynił strach i bojażń, że ją mamy wyko-rzenić, a swoją wszczepić, i siła innych takowych rzeczy.Pobudkę też miał z patrjarchy, który go do tego inwitował310, stymulował311.Jakoż znał siędo tego patrjarcha, że to czynił.Dawali w tem insi winę i kniaziowi Wasylu312 Galicynowi,żeby miał inwitowaó i solicytować313 tego Lepunowa.Lecz on c o n s t a n t e r314 nie znałsię do tego, iżby z Lepunowem miał mieć jakie porozumienie; to przyznawał, że do patrjarchyo tem pisał, iż król jegomość królewicza Władysława dać nie ma woli, raczej sam chce byćpanem.Ten patrjarcha, gdy już od Galicyna i od metropolity rostowskiego taką wiadomośćwziął, rozsiewał do zamków i tak przyspieszył krwi rozlanie, o którem będzie niżej.Zaczem303wzrost.304brzydził się.305wziętość.306nieprzyjacielsko.307sprzyjali.308do ugaszenia powszechnego pożaru.309dla wzbudzenia nienawiści.310zapraszał.311pobudzał.312Wasylowi.313domagać się.314stale.42 większe wszystkich rzeczy zamieszanie nastąpiło, bo i w stolicy pospólstwo poburzył; zamkijęły się odrzucać, Jarosław, Perejasław, Wołogda, Nowogród wielki, Kołomna, Sierpuchow,Tuła i insze.Lepunow też odkrycie a d a r m a315 się rzucił.Syna Włodzimierza, którego do pana het-mana posyłał, z pierwszem wojskiem do Kołomny posłał, sam oczekiwając większych pomo-cy, w Rezańskim Perejasławiu się bawił, z Zarudzkim, który przy szalbierzu dońskimi koza-kami władał, znosił się i porozumiewał
[ Pobierz całość w formacie PDF ]