Molier Zelenski Boy

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Molier grał w tejsztuce Lykarsisa, Armanda jedną z dwu pasterek.Oto próbka dworskiej poezji tego fragmentu, którego treść jest tutaj dość obojętna:AkantAch, Dafne!TyrenEroxeno, spójrz na me cierpienie!DafneDaj mi pokój, Akancie.EroxenaZ daleka, Tyrenie.Akantdo DafneZa cóż tak srogo?127Tyrendo EroxenyCzemuż ma mila ucieka?Dafnedo AkantaSłodko mi żyć bez ciebie.Eroxenado TyrenaLubię cię z daleka.AkantCzyż nigdy nie ustanie twa niechęć okrutna?TyrenCzyż nigdy dola moja nie skończy się smutna?DafneCzyż nigdy się nie skończą twe jęki i żale?EroxenaCzyż nigdy nie ustaniesz w natrętnym zapale?AkantJeśli się nie zlitujesz, rozpacz mnie pogrzebie.TyrenJeśli mąk mych nie skrócisz, zginąć mi bez ciebie!DafneJeśli się stąd nie ruszysz, ja tu nie zabawię.EroxenaChcesz tu być, dobrze; lecz cię samego zostawię.AkantOdchodzę więc, niech srogi rozkaz twój się ziści.TyrenUsunąć z oczu przedmiot twojej nienawiści&Kiedy w styczniu 1667 wznowiono Balet muz, Molier zastąpił Melicertę sielanką hero-iczną, Sielanką ucieszną.Rękopis tej sielanki przepadł bez śladu; jedynie w libretcie Baletumuz zachowały się ustępy śpiewane, przeznaczone do muzyki Lulliego.Te same cechy widowiska wplecionego w balet nosi komedyjka Miłość malarzem, dołą-czona jako czternasty numer programu do baletu Benserade a.I tu Molier kreśli od ręki, niewysila się na pomysł.Kochanek, który przebierał się za lekarza, tu wśliznie się w dom za-zdrośnika jako malarz, ale rzecz dzieje się na Sycylii; pierwsze sceny komedii rozgrywają sięw nocy, słychać dzwięki serenady, owiewa nas atmosfera miłości i rozkoszy.Wśród czterechMaurów, tańczących na końcu sztuki, jednym z nich jest sam Ludwik XIV.Młody Francuz, bawiący w podróży na Sycylii, oczarowany pięknością branki Izadory, napróżno szuka sposobu obejścia czujności zazdrosnego don Pedra; wreszcie udaje mu się do-128trzeć do niej za poręką przyjaciela swego, malarza, w którego zastępstwie ma robić jej portret.Piękna Izadora uchodzi ze swym kochankiem, don Pedro zaś zostaje z kwitkiem, zmuszonypatrzeć na balet stanowiący zakończenie utworu.Kreśląc tę miłą fantazję tuż po Mizantropie, po Lekarzu mimo woli, wreszcie obok dwóchaktów Melicerty, daje Molier nowy dowód nadzwyczajnej gibkości i bujności swego geniu-szu.Król bardzo był rad z udziału Moliera w Balecie muz i wyraził swoje zadowolenie całejtrupie, ale Molier, naginając się tak powolnie do życzeń królewskich, wciąż miał na oku swójcel: wystawienie Tartufa.Jakoż uzyskał to pozwolenie, niezupełnie wyrazne co prawda, alebądz co bądz wystarczające, aby próbować wskrzesić sztukę pod zmienionym tytułem.Choroba Moliera odwlokła ten zamiar; dopiero w sierpniu 1667 ukazał się na scenie ówPanulf, aby z niej ustąpić po jednym przedstawieniu.129XIV�AMFITRION� " �GRZEGORZ DYNDAAA.Po nieudałej próbie przemycenia Tartufa pod mianem Panulfa (1667) Molier, zniechęcony,obłożony poniekąd klątwą arcybiskupią, usuwa się na jakiś czas od sceny.Zresztą jest chory,poważnie chory; obiega nawet wieść o jego śmierci.Kilka tygodni spędza w Auteuil pod Pa-ryżem, gojąc schorzałe płuca powietrzem i mlekiem.Przy tym Molier dąsa się po trosze naLudwika XIV o swego Tartufa.W listopadzie 1667 roku trupa jego grywa w Wersalu; otóż,wśród granych sztuk nie ma ani jednej sztuki Moliera.Ale jak mówi Sozja: zbyt trudno trzymać się z dala od panów świata rzeszy znamieni-tej ; zbyt trudno zwłaszcza nie pisać komedyj, kiedy się jest Molierem.Toteż w tym samymczasie pod koniec roku 1667 Molier pracuje nad Amjitrionem, a 13 stycznia 1668 wysta-wia go.Jeżeli, mówiąc o Sycylianinie, podziwialiśmy gibkość talentu Moliera i zdolność tworzeniacoraz to nowych rodzajów, cóż dopiero powiedzieć o Amfitrionie, znowuż tak odmiennym atak uroczym? Amfitrion jest czymś jedynym w całym dziele Moliera.Przywilejem geniuszu jest to, że umie być n o w y m nawet wówczas, kiedy wezmie zakanwę najbardziej ograny temat.Tak jest z Amfitrionem, który to mit należy do najdawniej-szych i najczęściej podejmowanych.W literaturze greckiej dramatyzują go Sofokles, Eurypi-des, Eschylos z Aleksandrii; w łacińskiej Plaut.Jowisz, pragnąc spłodzić Herkulesa, szukadlań matki i nie znajduje godniejszej od Alkmeny; rozkochany w niej, a znając jej cnotę, wie,że drogę do jej łoża znajdzie jedynie pod postacią męża.Następuje powrót Amfitriona, za-zdrość, wzbudzona poznaniem, że ktoś zajął tymczasem jego miejsce; naraz uderza piorun, toJowisz objawia swoją moc; Alkmena rodzi dwóch synów, z których jeden, Herkules, jestdzieckiem Jowisza i zaledwie zrodzony dusi w kolebce dwa węże.Amfitrion skłania siękornie wobec majestatu boga [ Pobierz całość w formacie PDF ]

ebook; download; pobieranie; pdf; do ÂściÂągnięcia

Menu