Mickiewicz A. Dziady (czesc III)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Słońce zda mu się szpiegiem, dzień donosicielem,Domowi jego strażą, gość nieprzyjacielem.Jeśli do jego domu przyjdzie kto nawiedzić,Na klamki trzask on myśli zaraz: idą śledzić;Odwraca się i głowę na ręku opiera,Zdaje się, że przytomność, moc umysłu zbiera:Zcina usta, by słowa same nie wypadły,Oczy spuszcza, by szpiegi z oczu co nie zgadły.97Pytany, myśląc zawsze, że jest w swym więzieniu,Ucieka w głąb pokoju i tam pada w cieniu,Krzycząc zawsze dwa słowa: "Nic nie wiem, nie powiem!"I te dwa słowa -i jego stały się przysłowiem;I długo przed nim płacze na kolanach żonaI dziecko, nim on bojazń i wstręt swój pokona.Przeszłą niewolę lubią opiewać więzniowie;Myśliłem, że on ją nam najlepiej opowie,Wyda na jaw spod ziemi i spod straży zbirówDzieje swe, dzieje wszystkich Polski bohatyrów: -Bo teraz Polska żyje, kwitnie w ziemi cieniach,Jej dzieje na Sybirze, w twierdzach i więzieniach.I cóż on na pytania moje odpowiedział?%7łe o swoich cierpieniach sam już nic nie wiedział,Nie pomniał.- Jego pamięć zapisana całaJak księga herkulańska pod ziemią sczerniała:Sam autor zmartwychwstały nie umie w niej czytać,Rzekł tylko: "Będę o to Pana Boga pytać,On to wszystko zapisał, wszystko mnie opowie".(Adolf łzy ociera)(Długie milczenie)DAMA MAODA(do Literata)Czemu to o tym pisać nie chcecie Panowie?98HRABIANiech to stary Niemcewicz w pamiętniki wsadzi;On tam, słyszałem, rózneszpargały gromadzi.LITERAT ITo historyja!LITERAT IIStraszna.KAMERJUNKIERDalbóg wyśmienita.LITERAT ITakich dziejów słuchają, lecz kto je przeczyta?I proszę, jak opiewać spółczesne wypadki;Zamiast mitologiji są naoczne świadki.Potem, jest to wyrazny, święty przepis sztuki,%7łe należy poetom czekać - aż - aż -JEDEN Z MAODZIEZYPóki? -Wieleż lat czekać trzeba, nim się przedmiot świeżyJak figa ucukruje, jak tytuń uleży?LITERAT INie ma wyraznych reguł.99LITERAT IIZe sto lat.LITERAT ITo mało!LITERAT IIITysiąc, parę tysięcy -LITERAT IVA mnie by się zdało,%7łe to wcale nie szkodzi, że przedmiot jest nowy;Szkoda tylko, że nie jest polski, narodowy.Nasz naród się prostotą, gościnnością chlubi,Nasz naród scen okropnych, gwałtownych nie lubi;Zpiewać, na przykład, wiejskich chłopców zalecanki,Trzody, cienie - Sławianie, my lubim sielanki.LITERAT ISpodziewam się, że Panu przez myśl nie przejedzie,Aby napisać wierszem, że ktoś jadał śledzie.Ja mówię, że poezji nie ma bez poloru,A polor być nie może tam, gdzie nie ma dworu:Dwór to sądzi o smaku, piękności i sławie;Ach, ginie Polska! dworu nie mamy w Warszawie.MISTRZ CEREMONIINie ma dworu! - a to mię dziwi niepomału,Przecież ja jestem mistrzem ceremonijału.100HRABIA(cicho do Mistrza)Gdybyś Namiestnikowi wyrzekł za mną słówko,Moja żona byłaby pierwszą pokojówką.(głośno)Ale próżno,nie dla nas wysokie urzędy!Arystokracja tylko ma u dworu względy.DRUGI HRABIA(niedawno kreowany z mieszczan)Arystokracja zawsze swobód jest podporą,Niech Państwo przykład z Wielkiej Brytaniji biorą.(Zaczyna się kłótnia polityczna - młodzież wychodzi)PIERWSZY Z MAODYCHA łotry! - o, to kija!A*** G***O, to stryczka, haku!Ja bym im dwór pokazał, nauczyłbym smaku.N***Patrzcie, coż my tu poczniem,patrzcie, przyjaciele,Otoż to jacy stoją na narodu czele,WYSOCKIPowiedz raczej: na wierzchu.Nasz naród jak lawa,Z wierzchu zimna i twarda, sucha i plugawa,101Lecz wewnętrznego ognia sto lat nie wyziębi;Plwajmy na tę skorupę i zstąpmy do głębi.(Odchodzą)SCENA VIIIPAN SENATORW WILNIE - SALA PRZEDPOKOJOWA; NA PRAWO DRZWI DO SALIKOMISJI ZLEDCZEJ.GDZIE PROWADZ WIyNI�W I WIDA OGROMNEPLIKI PAPIER�W - W GABI DRZWI DO POKOJ�W SENATORA.GDZIESAYCHA MUZYK - CZAS: PO OBIEDZIE - U OKNA SIEDZI SEKRETARZNAD PAPIERAMI; DALEJ NIECO NA LEWO STOLIK, GDZIE GRAJA WWISKA - NOWOSILCOW PIJE KAW; KOAO NIEGO SZAMBELAN BAJKOW,PELIKAN I JEDEN DOKTOR - U DRZWI WARTA I KILKU LOKAJ�WNIERUCHOMYCH.SENATOR(do Szambelana)Diable! quelle corv�e! - przecież po obiedzie.La princesse nas zwiodła i dziś nie przyjedzie.Zresztą, en fait des dames, stare, albo głupie: -Gadać, imaginez-vous, o sprawach przy supie!Je jure, tych patryjotków nie mieć a ma table,Avec leur franc parler et leur ton detestable.Figurez-vous - ja gadam o strojach, kasynie,A moja kompanija o ojcu, o synie: -"On stary, on zbyt młody, Panie Senatorze,On kozy znieść nie może, Panie Senatorze,On prosi spowiednika, on chce widzieć żonę,On." - Que sais-je! - piękny dyskurs w obiady proszone.Il y a de quoi oszaleć; muszę skończyć sprawęI uciec z tego Wilna w kochaną Warszawę.Monseigneur mnie napisał de revenir bientot,102On się beze mnie nudzi, a ja z tą hołotą -Je n'en puis plus -DOKTOR(podchodząc)Mówiłem właśnie, Jaśnie Panie,%7łe ledwie rzecz zaczęta, i sprawa w tym stanie,W jakim jest chory, kiedy lekarz go nawiedziI zrobi anagnosin.Mnóstwo uczniów siedzi,Tyle było śledzenia, żadnego dowodu;Jeszcześmy nie trafili w samo jądro wrzodu.Coż odkryto? wierszyki! ce sont des maux legers,Ce sont, można powiedzieć, accidents passagers;Ale osnowa spisku dotąd jest tajemną,I [ Pobierz całość w formacie PDF ]

ebook; download; pobieranie; pdf; do ÂściÂągnięcia

Menu