[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Władza duchowna sądzi świecką, sama zaś sądzona jest tylko przez Boga.]27 [Katarowie, inaczej albigensi, to sekta religijna wyznająca zasady dualizmu.Główną ich siedzibą były okolice miasta Albi w południowej Francji.W 1209 r.papież Innocenty III zwołał przeciw nim krucjatę, na czele której stanął Szymon de Montfort.Krzyżowcy złupili Beziers i Carcassonne i pokonali albigensów mimo opieki i poparcia, jakich im udzielił Rajmund VI, hrabia Tuluzy.Wojna ta trwała przeszło 20 lat i spustoszyła całe południe Francji.Istnieje przypuszczenie, iż ojciec Nogareta pochodził z rodziny związanej z albigensami.Nazwą katara określano w średniowieczu heretyków.]28 W czasie panowania Filipa Pięknego archiwa były instytucją stosunkowo świeżą.Założył je Ludwik Święty, który postanowił zebrać i sklasyfikować wszystkie dokumenty, dotyczące praw i zwyczajów królestwa.Do tego czasu wszystkie dokumenty przechowywali - o ile w ogóle je przechowywano - możnowładcy, względnie gminy miejskie; król zachowywał tylko - aby mieć pod ręką - traktaty oraz dokumenty dotyczące dóbr koronnych.Za pierwszych Kapetyngów wszystkie akta ładowano na wóz, który jechał w ślad za królem, gdy ten udawał się w podróż.29 [Nestorianizm - doktryna teologiczna powstała w V wieku, a dotycząca dwoistej natury Chrystusa: boskiej i ludzkiej; rozpowszechniali ten pogląd biskupi antiocheńscy oraz Nestoriusz, patriarcha Konstantynopola (zm.ok.440 r.).Doktryna ta, potępiona przez sobór w Efezie (431 r.), przeniknęła do Persji, a stamtąd do Indii (VI wiek) i Chin (VII wiek).Nestorianie mieli duże wpływy w otoczeniu chanów mongolskich, którzy w XIII wieku podbili północne Chiny i docierali do Chin południowych.Świat chrześcijański łudził się, że z pomocą nestorian - chrześcijan choć heretyków - uda się nawrócić na „prawdziwą wiarę" Mongołów i wspólnie z nimi odzyskać utraconą w XII wieku Jerozolimę.Papież Innocenty IV wysłał do chana Persji poselstwo (1245 r.), zaś król francuski Ludwik IX usiłował nawiązać z nimi kontakt i zawrzeć sojusz.Starania te spełzły na niczym.]30 W połowie XIII wieku pojawiają się we Francji królewscy mieszczanie.Jest to grupa poddanych, która podlega sądom królewskim, a wskutek tego uwolniona jest spod władzy pana, względnie wolna od zobowiązań wobec miasta, które zamieszkuje.Podlega wyłącznie władzy centralnej.Instytucja mieszczan królewskich szybko rozbudowuje się za panowania Filipa Pięknego.Można twierdzić, że królewscy mieszczanie są pierwszymi Francuzami posiadającymi statut prawny porównywalny ze statutem współczesnego obywatela Francji.31 [Madziarowie - koczowniczy lud pochodzenia ugrofińskiego - zapuszczali się wiekach średnich daleko na zachód Europy.W drugiej połowie X wieku, pod wpływem głębokich przemian społecznych i politycznych, zaniechali wędrówek i założyli państwo węgierskie.]32 Pierwszy ratusz, czyli „dom gminy miejskiej", zwał się „Domem Towarowym", a od XI wieku „Rozmównicą Mieszczan" i mieścił się w okolicach Chatelet.Dopiero w 1357 r.Etienne Marcel przeniósł siedzibę samorządu miejskiego do domu na placu Greve i część pomieszczenia przeznaczył na zebrania mieszczan.Obecnie w tym miejscu znajduje się Ratusz paryski.33 [Montfaucon - nazwa wzgórza, gdzie stały szubienice.]34 Okrzyk łowiecki we Francji brzmiał: „taille-hors"; później przekształcił się w „taiaut" i przetrwał do dziś; oznacza, że dostrzeżono gonioną zwierzynę.[Jego polskim odpowiednikiem jest okrzyk: huź-ha, huzia lub wyczha.]35 Z zachowanych dokumentów oraz raportów ambasadorów można wnioskować, że Filip Piękny miał wylew w strefie niemotorycznej mózgu.Drugi, śmiertelny wylew nastąpił 26 lub 27 listopada.Noty biograficzneKsiążęta panujący figurują w notach pod imieniem używanym podczas ich panowania, pozostałe osoby pod nazwiskiem lub też nazwą głównego lenna.Nie ujęliśmy w spisie osób, które występują tylko w epizodach, zaś w dokumentach historycznych zachowała się o nich jedynie wzmianka.ANDEGAWENKA SYCYLIJKA Małgorzata, hrabina de Valois (ok.1270-31.12.1299)Córka Karola II Andegawena, zwanego Kulawym, i Marii Węgierskiej.Pierwsza żona Karola de Valois.Matka Filipa VI, przyszłego króla Francji.ANDRONIK II Paleolog (1258-1332)Cesarz Konstantynopola.Koronowany w 1282.W 1328 zdetronizowany przez swego wnuka Andronika III.ARTOIS Mahaut d', hrabina Burgundii, później Artois (? - 27.11.1329)Córka Roberta II d'Artois.Poślubiła w 1291 hrabiego-palatyna Burgundii, Ottona W (zm.1303).Po arbitrażu królewskim w 1309 - par na Artois.Matka Joanny Burgundzkiej, małżonki Filipa de Poitiers, przyszłego Filipa V, oraz Blanki Burgundzkiej, małżonki Karola Francuskiego, przyszłego Karola IV.ARTOIS Robert III d' (1287-1342)Syn Filipa d'Artois i wnuk Roberta II d'Artois, hrabia na Beaumont-le--Roger i pan na Conches od 1309.W 1318 poślubił Joannę de Valois, córkę Karola de Valois i Katarzyny de Curtenay.Od 1328, z tytułu nadania mu hrabstwa Beaumont-le-Roger, par Francji.Wygnany z Francji w 1332 schronił się na dworze króla Anglii Edwarda II.Śmiertelnie ranny pod Vannes.Pochowany w katedrze św.Pawła w Londynie.AUCH Arnold d' (?-1320)Biskup Poitiers od 1306.Mianowany w 1312 przez papieża Klemensa V kardynałem-biskupem w Albano.W 1314 legat papieski w Paryżu.Kamerling papieski do 1319.AUNAY Filip d' (?-1314)Młodszy syn Gautiera d'Aunay, pana na Moucy-le-Neuf, Mesnil i Grand Moulin.Kochanek Małgorzaty Burgundzkiej, żony Ludwika Nawarry, zwanego Kłótliwym.Po udowodnieniu mu cudzołóstwa (sprawa wieży Nesle) został stracony w Pontoise.AUNAY Gautier d' (?-1314)Brat wyżej wymienionego.Poślubił Agnieszkę de Montmorency.Starszy giermek hrabiego de Poitiers, drugiego syna Filipa Pięknego.Kochanek Blanki Burgundzkiej, żony Karola Francuskiego, trzeciego syna Filipa Pięknego.Stracony wraz z bratem w Pontoise.BAGLIONI Guccio (ok.1295-1340)Bankier sieneński, syn Mina Baglioni, spokrewniony z rodziną Tolomei W 1315 kierował filią banku w Neauphle-le-Vieux.Poślubił potajemnie Marię de Cressay i w 1316 miał z nią syna Giannina, zamienionego w kołysce z Janem Pogrobowcem.Zmarł w Kampanii.BARBETTE Etienne (ok.1250-19.12.1321)Mieszczanin; rodzina jego należała do miejskiego patrycjatu paryskiego W 1275 dróżnik Paryża, w 1296 ławnik, przewodniczący gildii kupców w latach 1296 i 1314, mincarz i skarbnik króla.Siedzibę jego - dworek Barbette - splądrowano podczas rozruchów w 1306.BOCCACCIO da ChellinoBankier florencki.Przedstawiciel kompanii Bardich.Miał z kochanką, Francuzką, nieślubnego syna (1313); był nim znakomity poeta Giovanni Boccaccio, autor Dekamerona.BONIFACY VIII (Benedykt Gaetani) (ok.1215-11.10.1303)Najpierw kanonik w Todi, adwokat przy konsystorzu i notariusz apostolski.W 1281 kardynał.Wybrany papieżem 24 grudnia 1293 po abdykacji Celestyna V.Padł ofiarą zamachu w Anagni i zmarł w miesiąc później w Rzymie.BOURDENAY Michał deLegista i doradca Filipa Pięknego.Ludwik X kazał go uwięzić i skonfiskować jego dobra.Za Filipa V odzyskał majętności i został zrehabilitowany.BOUYILLE Hugo III de, hrabia (?-1331)Syn Hugona II de Bouville i Marii de Chambly, szambelan Filipa Pięknego.W 1293 poślubił Małgorzatę des Barres, z którą miał syna, Karola.Ten z kolei był szambelanem Karola V i zarządzał Delfinatem.BURGUNDZKA Agnieszka, diuszesa (ok.1268-ok.1325)Najmłodsza z jedenaściorga dzieci Ludwika Świętego.Wydana za mąż w 1279 za Roberta II, diuka Burgundii.Matka diuków Burgundii: Hugona V i Eudoksjusza IV, Małgorzaty, żony Ludwika X Kłótliwego, króla Nawarry, a później Francji, oraz Joanny, zwanej Kulawą, żony Filipa VI de Valois.BURGUNDZKA Blanka (ok
[ Pobierz całość w formacie PDF ]