Krasiński Zygmunt Sto listów do Delfiny

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Po-dobno pani Pontio473 tajemnym ślubem poszła zań, bo nie mogła oczywistym, gdyż umierają-cy Pontio zastrzegł w testamencie, że wszystko ona straci, jeśli za mąż powtórnie się wyda.Niech ich oboje Bóg ma w swej opiece! Już Twoje sobole wisiały u oliwek i dostały porządnądozę kamfory i pieprzu.Nie zostawiłaś klucza do białego kufra, w którym aksamitne Twesuknie, muszę nowy kazać zrobić, by go otworzyć i opieprzyć.Kawałek wyborny napisałaśmi o stowarzyszeniu naszym w celu oparcia się wzajemnego na sobie, a podparcia nami sa-mymi Ojczyzny nieraz i jam marzył o czymś takowym.August w tych dniach podobnerozwijał zamiary474.Doskonaleś to pojęła.%7ł y d475 zdał Ci się na coś, ale łatwiej o tym mó-wić, niż to wykonać! Dotąd ja tylko w stosunku do Ciebie i Ty do mnie tak jesteśmy, tak sięmamy do siebie.Trzeba by na to, by marzenie przeszło w rzeczywistość, by wszyscy składa-jący ów związek tak byli, jak my jesteśmy dwoje.A podobna że to? Jednak kto wie, możeprzyjdzie chwila, w której postaramy się taki pomysł uskutecznić, i zachowam to, coś napi-sała o nim, bo wybornie i pojęte, i wyrażone, aż mnie zazdrość wzięła, bo bym teraz nie po-trafił tak napisać.Już się ściemnia, dom Twój pusty i lubię go takim, bo w nim tylko Ciebiewidzieć lubię, a gdy nie ma Ciebie, to siebie i nikogo więcej.Wszyscy w mieście.El.też.Jamw smutku i niemocy, i lenistwie został się sam.Wstręt mam do każdego kroku.Już zmierzchmi papier przesłania, jutro rano dokończę, a teraz pójdę trochę pod oliwne drzewa myśleć oTobie.Dziękuję Ci, moja Dialy, żeś taka dobra dla mnie i że tęsknisz do Nicei.Tylko nie za-pomnij o mnie pózniej, proszę Cię, nie zapomnij bo każdym zapomnieniem o mnie dziesięćlat mi życia odbierasz.1 6 c z e r w c a.List Twój Burze476 zaraz odsyłam, wczoraj nie miałem siły zanieść, burzaw powietrzu się przygotowywała, tak mi przez dzień cały zle było, jak gdyby mnie duch złyopętał i dziś mi nie lepiej.Rozpacz co chwila mnie chwyta i zre, ale jak zre.Zdaje się, że[się] nie podzwignę, że na żaden sposób, chyba aż kiedy stąd wyjadę.Gdzież się obaczymy,Dialy moja droga, gdzie? Dowiedz się o jakim nadbrzeżu Reńskim.Kąpałem się zawczoraj wmorzu, choć tylko trzy minuty.ski stawał w Giudice delia campagna w obronie jej interesów, wreszcie, jak pisze: zawaro-wałem zrzucenie muru zaczętego [samowolnie postawionego przez Beriota] u nowego, naktóry pozwalasz, zażądałem położenia �termów�, wreszcie architekta napisze relację tegowszystkiego i podpisze ją, a ta zostanie wśród Twoich papierów. (List z 17 VI 1846.Wyd.A.%7ł.).C a s t e l l i był właścicielem posiadłości, sąsiadującej od północy z willą ,,Rey ,pośrednio zamieszanym w spór.472Olga z Potockich N a r y s z k i n o w a (1802 1861) córka Szczęsnego i Zofii Witto-wej, wydana została w r.1828 za Lwa Aleksandrowicza Naryszkina (1785 1846), generała iszambelana dworu rosyjskiego, adiutanta gen.Wintzingerode.Podczas pobytu Aleksandra I wTulczynie została przez matkę zaprowadzona do sypialni carskiej, jak głosiła ówczesna kro-nika skandaliczna.473Właśc.: P o n z i o, współwłaścicielka posiadłości, sąsiadującej od południa z willą,,Rey.474Zapewne chodzi tu o pierwsze pomysły Ligi Polskiej, założonej dwa lata pózniej.(%7ł.)475Być może Avigdor, który służył pomocą w sprawie o mur graniczny, albo też paryskibankier James Rotschild, z którego żoną Delfina Potocka była zaprzyjazniona.476B u r r a domownik Delfiny Potockiej.1791 8 4 6.N i c e a.2 0 c z e r w c a.Droga, najdroższa Dialy! Chowaj dobrze pierścień ten, który nosisz beze mnie, a który janoszę przy Tobie, bo Tej, która mi go dała, już nie ma na świecie tym, i teraz błogosławień-stwo przywiązane do tego pierścienia się wzmogło, gdyż od U m a r ł e j jest477.Od Umarłej,która za życia mnie szczerze matczynym sercem kochała, od Umarłej, która wycierpiała pie-kło smętku umysłowego i cierpień cielesnych na ziemi, a mimo to piekło zawsze tkliwe serce,nie wyschłe, pojmujące i obcą melancholię miała.Wczoraj od Sołtana478 list mi doniósł, że wsamo Boże Ciało, 11-go, skonała, a wcale nie spodziewając się śmierci, tak że dopiero na go-dzinę wprzód po księdza posłano.Zgasła bez konwulsji i gwałtownych boleści.Więc tegosamego dnia, który był jutrem Twojego wyjazdu i smutek mój wtedy za Tobą stał się, zbie-giem okoliczności, smutkiem i za nią.12-go pisałem list do niej długi.Naglem był sobieprzypomniał, że warto jej przypomnieć zapis dla córki Sołtana.I ten list już pisałem doumarłej.Bardzo ten zgon głęboko mi serce wzruszył.Jeszcze ona mi pamięć Matki przecią-gała na ziemi i prawdziwie, ilekroć u niej bywałem, to jakby u siebiem się czuł.Dziwię się, żenic mnie nie ostrzegło o jej śmierci.Zachowaj, proszę Cię, ten pierścień, ten znak jej przy-wiązania do mnie.Służyć nam obojgu będzie i strzec nas.Już z Pontiową skończyłem.Architekt napisał konwencję, podpisze ją Pontiową jutro, jamją już podpisał479.Nic nowego w stanie Elizy480.Ma tu lada chwila przybyć autor Jawów481.Koniecznie chciał tędy jechać z Berlina do Włoch, by mnie obaczyć.Lękam się, by z nowymjakim głupstwem do mnie nie spieszył się tak, z wynalazkiem lub tajemnicą jaką.Opędzić sięludziom nie sposób, a kiedy ci ludzie do tego bzika mają w głowie lub język nieutrzymalny zazębami, to niebezpiecznie.Oba kufry białe kazałem otworzyć i przewietrzyć.W jednym znich już mola paskudnego na flaneli siedzącego znalazłem.Gdzie Ty? Czy dotąd w St.Assise, czy już w 38? Musisz być bardzo smutna, tak samo, jakja tu.Mam takie napady melancholii, że przez okno mógłbym się wyrzucić.Jakieś osłabieniatakie cielesne i umysłowe mnie nicestwią, że do światła słonecznego niesłychanych wstrętównabieram.O moja Dialy, moja Dialy, jeśli Ty mnie nie wyratujesz z tego, jeśli nie odzyskamsił trochę przy Tobie, to nigdy a nigdy mi już nie powrócą.Czy wiesz, co robi Nat.? Czywciąż obiecuje przyjazd? Ach! Dialy, Dialy moja, chciałbym skryć się pod fałdy sukni Twej,477Ks.Maria z Granowskich L u b o m i r s k a (por.przyp.do listu z 5 I' 1840 r.).Zyg-munt Krasiński w liście do A.Sołtana z dn.20 VI 1846 r.pisał: ,,Skorom ujrzał czarną pie-czątkę, zadrżałem.Gdym list otworzył, rozpłakałem się [ Pobierz całość w formacie PDF ]

ebook; download; pobieranie; pdf; do ÂściÂągnięcia

Menu