[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Następnie dlatego, że ludzie usuwają się wtedy od zgiełku świata,aby się lepiej pomodlić, jak to czynił Pan nasz Jezus Chrystus (Mt 14,23; Łk 6,12).Kto więc odbywa pielgrzymkę, dobrze czyni, jeśli ją odbywa samotnie, chociażby w innym,niż zwyczajnie, czasie.Nigdy bym zaś nie radził podejmować wtedy pielgrzymki, gdy idziewielki tłum ludzi.Wówczas bowiem ludzie wracają bardziej roztargnieni, niż byli przedtem.Są również tacy, którzy idą z pielgrzymką raczej dla rozrywki niż dla pobożności.Z tego, cośmy powiedzieli, jest taki wniosek, że dla otrzymania łask wystarczy każdy obraz,jeśli będzie pobożność i wiara.Jeśli wiary i pobożności nie będzie, żaden obraz nic niepomoże.Żywym i prawdziwym obrazem był Chrystus, gdy żył na tym świecie.A jednakwielu, chociaż z Nim przebywało i patrzyło na Jego cuda, nie odnosiło korzyści, gdyż niemieli wiary.To także było przyczyną, że w swej ojczyźnie nie czynił On wielkich cudów, jakmówi Ewangelia (Mt 13,58; Łk 4,24).4.Chcę tu również powiedzieć o pewnych zjawiskach nadprzyrodzonych, jakie sprawiająniektóre obrazy u poszczególnych osób.Mianowicie Pan Bóg udziela niektórym obrazomszczególnego daru, tak że ich wyobrażenie i pobożność, jaką wzbudzają, przenikają głębiej wumysł i tam pozostają.Gdy zaś dusza przypomni sobie taki obraz, napełnia się w mniejszejczy większej mierze takim samym uczuciem, jak wtedy, gdy go oglądała.Inne natomiastobrazy, chociażby doskonalej wykonane, nie sprawiają takiego skutku.5.Wiele osób ma większe nabożeństwo do jednych obrazów niż do drugich.Często jest totylko skłoność i upodobanie naturalne, tak jak komuś podoba się więcej twarz jednej osobyniż drugiej.Wtedy skłania się do niej bardziej pod wpływem natury i częściej ją sobieprzypomina, chociażby nie była tak piękna, jak inne; jego to bowiem natura skłania się dojakiegoś typu, kształtu czy figury.Sądzą te osoby, (s.386) że przywiązanie do takiego obrazujest pobożnością, tymczasem może to być zwykła skłonność i naturalne upodobanie.Zdarza się również, że niektóre osoby, patrząc na obraz, widzą jak się porusza, czyni pewneznaki, zmienia wygląd, mówi i daje zrozumieć pewne rzeczy.Te objawy nadprzyrodzonezdarzają się rzeczywiście, i niejednokrotnie są prawdziwe i skuteczne.Bóg sprawia je, abypomnażać pobożność i udzielać duszom pomocy w chwilach słabości i roztargnienia.Częstojednak i szatan czyni podobne rzeczy, by usidlić duszę i wyrządzić jej szkodę.Dlatego też wrozdziale następnym podam pewne wskazówki dotyczące tych spraw.Rozdział 37Mówi, jak wola powinna podnosić ku Bogu swa radość z oglądania obrazów, aby nie zbłądzić[i aby jej nie przeszkadzały].1.Obrazy, używane należycie, są wielce pożyteczne, ponieważ przypominają nam Boga iświętych, oraz pobudzają wolę ku pobożności.Mogą jednak być również przyczyną wielkichbłędów, gdy mianowicie dotyczą rzeczy nadprzyrodzonych, a dusza nie wie, jak ma sięwzględem nich zachować, by dążyć do Boga.Szatan posługuje się nadzwyczajnymi rzeczaminadprzyrodzonymi i przez nie zwodzi wiele dusz naiwnych, utrudniając im drogę prawdy.Raz ukazuje im różne obrazy materialne, jakimi posługuje się Kościół święty, kiedy indziejznowu odtwarza w ich wyobraźni postacie świętych, pod którymi się sam ukrywa,przemieniając się w anioła światłości, aby łatwiej oszukać (2 Kor 11, 4).Ten podstępny duchciemności używa ku naszej zgubie tych samych środków, jakie mamy ku naszemu postępowiduchowemu i umocnieniu.Dlatego też dusza rozsądna musi być bardziej ostrożna w tym, cosię wydaje dobre, zło bowiem samo o sobie mówi.2.Dla uniknięcia wszelkich szkód, jakie by dusza mogła ponieść, tj
[ Pobierz całość w formacie PDF ]