[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wydobył donosy, które miał niby spalić.Usprawiedliwiał okrucieństwo Tyberiusza jakoby konieczne, gdyż nie mógł zlekceważyć tak wielkiej ilości oskarżeń.Lżył nieustannie stan rycerski za zbyt namiętne upo­dobanie do igrzysk teatralnych i cyrkowych.Obrażony na pospólstwo za to, że przychylnością darzyło inne występy niż cesarz, zawołał: „Oby lud rzymski jeden miał tylko kark".Gdy domagano się w amfiteatrze głowy bandyty Tetryniusza, powiedział: „że Tetryniuszami są także ci, którzy tego żądają".Raz pięciu gladiatorów siatników60, ubranych tylko w tuniki i walczących w zespole, poddało się bez żadnego starcia tyluż przeciwnikom.Publiczność domagała się ich śmierci.Jeden z poko­nanych, chwyciwszy znowu trójząb, zabił wszystkich zwycięzców.Kali-gula w publicznym obwieszczeniu wyraził swe ubolewanie nad tym czynem, jakoby okrutną rzezią, i złorzeczył wszystkim, którzy mogli znieść taki widok.31.Skarżył się zwykle, nawet otwarcie, na niedolę swoich czasów, ponieważ, jego zdaniem, nie odznaczyły się żadnymi klęskami ogólnymi, że pryncypat Augusta zasłynął klęską Warusa, pryncypat Tyberiusza upamiętniło zawalenie się amfiteatru w Fidenach, jego pryncypatowi grozi zapomnienie wskutek niezamąconej pomyślności spraw państwowych.Życzył sobie często rzezi wojsk, głodu, zarazy, pożarów, jakiegoś trzę­sienia ziemi.32.Nawet w chwilach odpoczynku, zabawy i uczty okazywał takie samo okrucieństwo w czynach i słowach.Często podczas śniadania lub hulanki przypatrywał się, jak torturowano badanych nie na żarty pod-sądnych albo jak żołnierz biegły w sztuce katowskiej ścinał głowy skazań­com wleczonym na chybił trafił z więzienia.W Puteolach podczas poświę­cenia mostu jego własnego pomysłu (o czym wspomniałem) najpierw zapro-zamienił cały kraj na prowincję rzymską ze stolicą w Ancyrze (dziś Ankara), gdzie zacho­wało się Monumentatum Ancyranum (zob.Aug.uw.310).60 Siatnik (retiarius) walczył zawsze w parze.Każdy miał swego własnego przeciwnika, tzw.ścigacza (secutor}.Siatnik trzymał w prawej ręce sieć (rete), w lewej trójząb (fuscina).Występował bez nakrycia głowy, tylko na nogach i głowie miał rzemienie, a dla ochrony lewej ręki skórzany lub metalowy rękaw.Scigacz był uzbrojony w hełm, tarczę i miecz.Siatnik usiłował zarzucić siatkę na ścigacza, jeśli chybił, uciekał aż do następnego rzutu.190 GAJUS KALIGULAsił do siebie liczną publiczność z wybrzeża, potem nagle wszystkich kazał zrzucić w morze.Niektórych czepiających się steru spychano do morza na jego rozkaz drągami i wiosłami.W Rzymie, podczas publicznej uczty, pewnego niewolnika za kradzież srebrnej listwy u łóżek oddał natychmiast w ręce kata, aby mu obciął dłonie, zawiesił je u szyi z przodu i opro­wadzał wśród tłumu biesiadników.Przed owym niewolnikiem miano nieść transparent, wyszczególniający przyczynę kary.Pewien gladiator [mur-millon]61 ze szkoły zapaśniczej62 walczył z nim na rapiery i dobrowol­nie zwalił się na ziemię.Kaligula przebił go żelaznym sztyletem i zwycza­jem zwycięzców dokonał objazdu z palmą w ręku.To znów, gdy przy­prowadzono zwierzę ofiarne do ołtarza, Kaligula w podniesionej do pasa szacie, jak sługa kapłański63, zamierzył się z wysoka pałką i - zabił rzezaka 64.Innym razem podczas hucznej biesiady nagle zaniósł się nie­pohamowanym śmiechem.Gdy konsulowie spoczywający obok niego przymilnie dopytywali się, z czego to się śmieje, rzekł: „Z tego po prostu, że jednym skinieniem głowy mogę kazać was obydwu udusić natychmiast".33.Oto niektóre z jego przeróżnych żartów.Raz, stojąc obok posągu Jowisza, zapytał aktora tragicznego, Apellesa, który z nich dwu wydaje mu się większy.Ten zwlekał z odpowiedzią.Kaligula zachłostać go kazał na śmierć.Co więcej, gdy Apelles błagał o zmiłowanie, Kaligula chwalił co chwila jego głos, jak gdyby nawet w jęku szczególnie słodki.Ilekroć okrywał pocałunkami szyję żony lub kochanki, dodawał: „Tak piękny karczek spadnie, gdy tylko rozkażę".Często też mawiał, że „on wybada swą Cezonię, choćby miał ją rozciągnąć na torturach, dlaczego jest mu tak bardzo miła".34.Z nie mniejszą zawiścią i złośliwością, jak pychą i okrucieństwem występował niemal przeciw całemu rodowi ludzkiemu wszystkich czasów.Posągi znakomitych mężów, przeniesione przez Augusta z dziedzińca kapi-tolińskiego z powodu jego ciasnoty na Pole Marsowe, poprzewracał i roz­rzucił.Już nie można było ich ustawić powtórnie z braku właściwych napisów [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • wpserwis.htw.pl