[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Burghów, wartych swoich praw.Chociaż tylko ośmio- iWilhelm wspaniałomyślnie zachęcił go: dziewięcioletni, byli ciężką próbą dla swojej matki, gdy rzucali się-Zrób to, chłopcze.Zrób to zanim będzie za pózno; jak dla z jednej eskapady w drugą, bez strachu wspinali po olinowaniu statku, a w chwilę potem znikali pod pokładem, aby gramolić się na nie wysłaliśmy z powrotem do fitz Henry'ego przewieszonychczworakach pomiędzy morderczymi podkowami wielkich bojowych przez wasze siodła.ogierów.- Przejeżdżaliśmy tylko.Natychmiast uznali Falcona za swojego modelowego bohatera i - Dokąd? - uciął de Burgh ostro.Nie było odpowiedzi.naśladowali jego mowę, chód i maniery. Jeżeli fitz Henry daje swoim poplecznikom carte blanche naNie napotkano żadnych kłopotów aż do ostatniej nocy, kiedy to okupowanie cudzych zamków, nie będzie długo sędzią.Możecie muprzepływali obok zamku Bunratty w ujściu Shannon.Nagle zostali to powiedzieć.zaatakowani płonącymi strzałami umoczonymi w smole.Falcon Zapanowała niewygodna cisza.Wreszcie Falcon powiedział:rozkazał rzucić kotwicę.Pięćdziesięciu jego rycerzy zeszło na ląd No, lepiej, żebyście już wyruszyli.Będziecie długo szli dorazem z końmi i kazał statkom płynąć dalej - przyłączy się do nich Dublina.w Galway, kiedy zdobędzie zamek.Był wściekły.Bunratty było Jego ludzie śmiali się od ucha do ucha Falcon zamierzałtwierdzą Connaught, a on myślał już o Connaught jak o swoim.zatrzymać ich konie! Ludzie fitz Henry'ego wymaszerowaliZaatakował nie uznawał innego sposobu walki i w ciągu pół sztywno przez bramę przy akompaniamencie gwizdów i docinków.godziny jego pięćdziesięciu rycerzy było w obrębie murów.Jego Falcon pozostawił połowę swoich ludzi, aby pilnowali zamku, a zkoń rozrzucał węgle ogniska użytego do rozpalenia strzał, gdy dwudziestoma pięcioma ruszył przez bramę.Pojadą prosto napoczuł miękkie uderzenie ciała, które wyleciało spod kopyt ogiera.północ do Galway.Kiedy zduszono ostatnią pochodnię, poczułW zamieszaniu i ciemności ludzie biegali dookoła.Zaskoczenie było najpierw jak jego koń odskoczył na bok, a potem ostry ból szarpnąłkompletne - wróg zapędzony został na dziedziniec albo schwytany mu ramię i bok.gdy dosięgła go stal jednego z renegatów.w pułapkę na murach.Z obnażonymi mieczami jego ludzie otoczyli Odrętwiałość zaczęła rozlewać się po ciele i stukot podkównieprzyjaciół w centrum dziedzińca i zapalili jasne pochodnie, aby odpłynął w dal.Sięgnął ręką.aby uchwycić końską grzywę, ale czul.móc ich dobrze obejrzeć.że spada w ciemność.Otworzył oczy i ujrzał zmartwioną twarz- Jestem de Burgh z Connaught.W czyim imieniu okupujecie Gowera, pochylonego nisko i okładającego ranę mchem.Innymój zamek? spytał Falcon.rycerz przyłożył mu butelkę poteen do ust.Smakowało ostro iIch dowódca zaklął głośno i powiedział: paliło w gardle, ale dało mu silę, żeby dosiąść Mellera fitz Henry'ego, sędziego Irlandii.konia.Oczy Falcona zwęziły się, a głos stał się niebezpiecznie cichy: Dobrze, że wciąż jesteśmy w Bunratty powiedział Gower z Macie cholerne szczęście, że nie poderżnęliśmy wam gardeł i pobladłą twarzą. De Burgh pokręcił głową.Nie mógł marnować oddechu na słowa. Czerwony jest dobry.Krew nie zostawi śladu. Galway! - rzekł ponuro.Osunął się po kamiennym murze i Gervase podbiegł, aby podnieśćGower był przerażony.Galway było sześćdziesiąt albo go na łoże.Falcon zamknął oczy.Był bezpieczny.Jego ukochanasiedemdziesiąt mil dalej.opatrzy ranę.Zanim dotarli do Crusheen, ramię Falcona zaczęło nieprzerwaniepulsować.Było mu niedobrze od upływu krwi.Pozwolił ogierowi iśćswobodnie i przebyli następne piętnaście mil.W Gort zatrzymałkonia i zsunął się z siodła.Znowu podano mu butelkę.ROZDZIAA XVI Wypij wszystko, panie.Wlał w siebie poteen jednym łykiem; ból trochę przycichł. Wyślijcie naprzód człowieka, aby uprzedził moja, panią.Trudno mu było mówić lak, aby słowa nie zlewały się w jedno.Jasminę tak ściskało w gardle, że prawie nie mogła oddychać.Gower pomógł mu powoli dosiąść konia, ale utrzymanie się prostoFalcon wyglądał tak młodo i słabo w szerokim łożu.Jej znajomośćw siodle wymagało najwyższego wysiłku.Każdy nierówny krokzielarstwa dorównywała już wiedzy Estelli, więc uparła się, żewierzchowca odzywał się płomiennym bólem.Był zbyt słaby, abybędzie go doglądać sama, dzień i noc.Spala jedynie wtedy, gdy jejwydawać rozkazy.Jedyne, czego pragnął, to tyle siły, aby wjechaćzmęczona głowa opadała na jego poduszkę, kiedy klęczała obokdo zamku Galway.Nie chciał straszyć Jaśminy widokiem siebiełóżka.Gdy jednak niebezpieczeństwo minęło i przeszła gorączka,wnoszonego nogami do przodu.dala mu spokój, zezwalając Wilhelmowi i Gervase'owi, a nawetPrzy Oranmore musiał walczyć z chęcią, aby stoczyć się z siodłaMurph'emu, aby go zabawiali w czasie rekonwalescencji.na wygodną trawę.Zaczęło go mdlić od ciągłych przechyłów ogiera.W końcu nie mógł już dłużej wytrzymać i posłał Gervase'a zZwit rozjaśniał niebo, gdy zsiadł z konia w zamku Galway.Gowerkrótką wiadomością.Znalazł ją w pokoju dziecięcym bawiącą się zpodtrzymywał go coraz mocniej.Falcon był na wpół przytomny,blizniakami.kiedy poczuł pomocną rękę z drugiej strony.Jego oczy Pani, Falcon jest bardzo niezadowolony
[ Pobierz całość w formacie PDF ]