[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Mi estas via sklavino, respondis Eunice.Kaj li apogis sian florkronitan kapon sur �ian sinon kaj diriskun rideto: Mi estas do sklavo de sklavino.Mi vin admiras, dia, dela piedoj �is la kapo.Poste li diris al Vinicius: Veturu kun ni sur Cipron.Anta�e tamen memoru, ke vi328 QUO VADIS?eLIBROdevas vidi la cezaron.Malbone estas, ke �is nun vi lin ne vi-zitis; Tigellinus estas preta elprofiti tion kontra� vi.Li vere nehavas kontra� vi personan malamon, sed li ne povas vin amialmena� tial, ke vi estas mia nevo & Ni diros, ke vi estis mal-sana.Ni devas priprensi, kion vi respondu, se li vin deman-dos pri Ligia.Plej bone svingu la manon kaj diru al li, ke �iestis �e vi, �is �i vin ektedis.Li tion komprenos.Diru al li an-ka�, ke malsano retenis vin hejme, ke la febron pligrandigisla �agreno, ke vi ne povis esti en Neapolo kaj a�di lian kan-tadon, kaj la espero, ke vi lin a�dos, helpis vian resani�on.Netimu troigi.Tigellinus promesas, ke li elpensos por la cezaroion ne nur grandiozan, sed anka� frapan & Mi tamen timas,ke li min eble subfosos.Mi timas anka� vian animstaton & �u vi scias, diris Vinicius, ke estas homoj, kiuj ne ti-mas la cezaron kaj vivas tiel trankvile, kvaza� li tute ne ekzi-stus? Mi scias, kiun vi nomos: la kristanojn. Jes.Ili solaj & Kio estas dume nia vivo, se ne sen�esatimo? Ne tedu min per viaj kristanoj.Ili ne timas la cezaron, �arli eble e� ne a�dis pri ili; �iuokaze li nenion pri ili scias kaj iligravas al li tiom, kiom velkintaj folioj.Sed mi diras al vi, ke tioestas �emula�oj, ke vi mem tion sentas kaj ke, se via naturoforpu�as tiun instruon, tio estas �uste tial, ke vi sentas ilianmalta�gecon.Vi estas homo el alia argilo, kaj tial ne tedu perili vin mem kaj min.Ni scipovas vivi kaj morti, sed kion iliscipovas, oni ne scias.Viniciuson frapis tiuj �i vortoj kaj, reveninte hejmen, li ko-mencis konsideri, �u efektive tiu boneco kaj kompatemo dela kristanoj ne pruvas malta�gecon de iliaj animoj.xajnis al329 QUO VADIS?eLIBROli, ke homoj bravaj kaj harditaj ne povus tiel pardoni.Venisal li la penso, ke efektive tio �i estas eble la ka�zo de la abo-meno, kiun lia romana naturo sentas al tiu instruo. Ni sci-povas vivi kaj morti , diris Petronius.kaj ili? Ili scipovas nurpardoni, sed komprenas nek veran amon, nek veran mal-amon.330 QUO VADIS?eLIBRO�APITRO XXXa cezaro, reveninte Romon, beda�ris sian revenon, kajLpost kelkaj tagoj li jam flamis denove per la deziro vetu-ri en A�ajon.Li e� eldonis edikton, en kiu li deklaris, ke liaforesto ne da�ros longe kaj ke la publikajn aferojn minacospro tio nenia doma�o.Poste, akompanata de la a�gustanoj,inter kiuj trovi�is anka� Vinicius, li iris sur Kapitolon oferdonial la dioj por la feli�a voja�o.Sed la duan tagon, kiam li vizi-tis la�vice la sanktejon de Vesto, okazis akcidento, kiu sekvi-gis �an�on de �iuj projektoj.Nero ne kredis je la dioj, sed litimis ilin, kaj precipe la mistera Vesto inspiris al li tian timon,ke je la vido de la diino kaj de la sankta fajro liaj haroj hirti�issubite pro timo, la dentoj kunpremi�is, tremo trakuris liajnmembrojn kaj li svenfalis en la brakojn de Vinicius, kiu hazar-de staris tuj post li.Oni elportis lin senprokraste el la templokaj transkondukis sur Palatinon, kie, kvankam lia farto balda�tute reboni�is, li ne forlasis la liton dum la tuta tago.Li dekla-ris anka�, je granda miro de la �eestantoj, ke li decidis pro-krasti por ia tempo la projekton de la forveturo, �ar la diinomistere avertis lin kontra� la rapidemo.Horon poste oni jampublike anoncis al la popolo en tuta Romo, ke la cezaro, vid-ante la �agrenitajn viza�ojn de la civitanoj, direktata de amoal ili, kiel patro de amo al siaj infanoj, restas kun ili por divi-di iliajn �ojojn kaj sorton.La popolo, �oja pro tiu decido kajkune certa, ke la cirkludoj kaj disdonado de greno ne estos331 QUO VADIS?eLIBROpreterlasitaj, amasi�is grandare anta� la pordego de Palatino,eligante kriojn honore al la dia cezaro, dum tiu interrompiskubludadon, per kiu li amuzis sin kun la a�gustanoj, kaj di-ris: Jes! oni devis prokrasti; Egipto kaj la regado de Oriento,la� la a�guro, ne povas pasi preter mi, do anka� A�ajo neestos perdita.Mi ordonos trafosi la korintan istmon, kaj enEgipto ni konstruos tiajn monumentojn, �e kiuj la piramidoj�ajnos infanaj ludiloj.Mi ordonos konstrui Sfinkson, sepfo-je pli grandan ol tiu, kiu apud Memfiso rigardas en la dezer-ton, sed mi ordonos doni al �i mian viza�on.La postaj gene-racioj parolos nur pri tiu monumento kaj pri mi. Vi jam konstruis al vi per la versa�oj monumenton nesepfoje, sed trioble sepfoje pli grandan ol la piramido de �e-opso, diris Petronius. Kaj per la kanto? demandis Nero
[ Pobierz całość w formacie PDF ]