[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Obecnie, jak wyjaśnił wielki Thaora, materializm staje się jednym znajwiększych zagrożeń dla waszego obecnego życia i waszych przyszłychegzystencji w ciałach fizycznych31.31Przyszłych żyć (przypisek tłumacza) Nasza tak zwana cywilizacja 118 Po politykach macie problem dziennikarzy i reporterów.Niektórzyspośród nich, chociaż są to przypadki rzadkie, starają się przekazywaćwiadomości w sposób uczciwy i szczery, dochodząc uważnie do ich zródeł,ale bardzo nas niepokoi, że większość z nich szuka wyłącznie sensacji. Wasze stacje telewizyjne wyświetlają coraz więcej scen przemocy.Gdybyci, którzy są za to odpowiedzialni, zmuszeni byli studiować psychologięzanim dopuszczono by ich do tak poważnej odpowiedzialności, wówczaspodjęliby krok we właściwym kierunku.Wasi reporterzy wydają się szukaća nawet żerować na scenach przemocy, morderstw, tragedii i nieszczęścia.Ich zachowanie przyprawia nas o mdłości. Przywódcy krajów, dziennikarze i faktycznie każdy, kto dzięki swojejpozycji jest w stanie wywierać wpływ na ludzi, ponosi olbrzymiąodpowiedzialność wobec milionów ludzi, którzy są ni mniej ni więcej tylkojego bliznimi.Zbyt często, nawet ci, którzy zostali wybrani przez ludzi naswoje stanowiska, zapominają o swoich zobowiązaniach, i dopiero na kilkamiesięcy przed nowymi wyborami, zdają sobie sprawę, że ludzie sąniezadowoleni i mogą ich odrzucić w głosowaniu. Jeżeli chodzi o dziennikarzy, to jakkolwiek nie potrzebują oniwzbudzać zaufania ludzi, aby osiągnąć swoją pozycję, mają jednakpodobne możliwości, aby wpływać na ludzi - dobrze lub zle.Taknaprawdę, są oni w stanie zrobić wiele pożytku, gdyby zwracali publicznąuwagę na zagrożenie i niesprawiedliwość.Taka powinna być ich głównafunkcja. Wróćmy do potrzeby, żeby ludzie na stanowiskach zrozumieli izastosowali psychologię.Dam ci dobry przykład, aby zilustrować, co mamna myśli.W telewizji widzimy następujące wiadomości: jakiś młodzieniecwłaśnie chwycił za strzelbę i zabił siedmioro ludzi w tym dwie kobiety idwoje małych dzieci.Reporter pokazuje plamy krwi i trupy dodając, żemłody człowiek naśladował styl pewnego aktora, który słynie ze swoichbrutalnych ról filmowych.Rezultat? Morderca staje się dumny z siebie - nietylko dlatego, że osiągnął 'rozgłos na skalę kraju', ale także dlatego, żezostał porównany do jednego z najpopularniejszych bohaterównowoczesnych filmów przemocy.Następnie, jakiś inny szaleniec oglądawiadomości i słyszy komentarz reporterów, którzy zwracają niezasłużonąuwagę na tę ohydną zbrodnię.Zostaje on w ten sposób zachęcony wpaśćna pomysł, aby postarać się o swoją własną chwilę narodowej 'chwały'. Ktoś taki jest zwykle ofiarą życiową - kimś mającym zahamowania,kimś kto czuje się sfrustrowany, ignorowany i pragnie uznania.Obejrzałwłaśnie wiadomości i wie, że każdy akt przemocy jest relacjonowany, atelewizyjni reporterzy i dziennikarze czasami go jeszcze wyolbrzymiają.Byćmoże jego zdjęcie pojawi się na pierwszej stronie wszystkich gazet - aczemu by nie? Następnie stanie przed sądem i być może nazwą goimieniem w stylu 'Kuba Rozpruwacz' lub 'Dusiciel w aksamitnejrękawiczce'.Nie będzie się już więcej zaliczać do zwykłych śmiertelników. Nasza tak zwana cywilizacja 119Szkody, jakie tak nieodpowiedzialne sprawozdanie może poczynić, sąniewyobrażalne.Bezmyślność i nieodpowiedzialność nie należą do cechkrajów cywilizowanych.Właśnie dlatego mówię, że na Ziemi niezasłużyliście nawet na pierwszą literę słowa cywilizacja. Zatem, jakie jest rozwiązanie? Dlaczego zadajesz takie pytanie, Michel? Wybraliśmy cię, ponieważwiemy, jak myślisz, i wiem, że znasz odpowiedz na swoje pytanie.Jeżeli sięjednak upierasz, usłyszysz ją z moich ust.Dziennikarze, reporterzy iktokolwiek inny, kogo funkcją jest szerzyć informację, nie powinnipoświęcać więcej niż trzy linijki na takie przypadki morderstw.Mogliby poprostu rzec: Właśnie dowiedzieliśmy się o morderstwie siedmiu ludzidokonanego przez nieodpowiedzialnego lunatyka
[ Pobierz całość w formacie PDF ]