[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Proszę o odczytanie tekstu tej uchwały.Uchwała11484.Za archontatu Chairondasa, syna Hegemona, dnia 25115gameliona , za prytanii fili Leontis, Aristonikos z Frearroi116postawił następujący wniosek: Rada i Lud Aten postanawiająwyrazić uznanie Demostenesowi, synowi Demostenesa z Pajanii,przyznać mu złoty wieniec i publicznie ogłosić wiadomość o tymwyróżnieniu w teatrze podczas Dionizjów w czasie wystawianianowych tragedii.Rada i Lud biorą pod uwagę to, że Demostenes,syn Demostenesa z Pajanii, wyświadczył wiele przysług LudowiAten, zarówno dawniej, jak i w obecnych okolicznościach, przypomocy swych wniosków znacznie pomógł wielu ich sprzymie-rzeńcom i walnie się przyczynił do wyzwolenia niektórych miast naEubei.Demostenes ujawnia stałą i niezmienną życzliwość wobecLudu Aten, słowem i czynem popiera, wedle swych najlepszychintencji, dobro zarówno samych Ateńczyków, jak i reszty Hel-lenów.Sprawą publicznego ogłoszenia mają się zająć: fila aktual-113Jeśli oskarżyciel nie uzyskał 1/5 głosów trybunału, tracił prawo dowystępowania ze skargą w podobnych przypadkach.W ten sposób jegoprawa ulegały ograniczeniu.Tutaj idzie o skargę o nieprawność wniosku.114uchwała tekst uchwały nieautentyczny.115gamelion miesiąc w kalendarzu ateńskim przypadający naokres od połowy stycznia do połowy lutego.116Frearroi attycka gmina. 214nie pełniąca prytanię i urzędnik sprawujący pieczę nad widowi-skami 117.Wniosek postawił Aristonikos z Frearroi.85.Czy ktoś z was wie coś o rzekomej hańbie, którą z powodutej uchwały miało się okryć nasze miasto, albo o jakichś kpinachi ośmieszeniu, na jakie się narazi, jeśli przyzna mi ów wieniec.Jestrzeczą oczywistą, iż czyny znane i utrzymujące się w świeżejjeszcze pamięci, jeśli szlachetne, spotykają się z wdzięcznością,natomiast złe z karą.Ze wspomnianej uchwały jasno wynika,że otrzymałem nagrodę i uznanie, a nie naganę i karę.86.A zatem moja działalność do czasu tych wydarzeń uchodziław zgodnej opinii wszystkich za niezwykle pożyteczną dla pań-stwa.Dowodzą tego również moje przemówienia i moje propozy-cje, które na waszych obradach odnosiły zwycięstwo, mojewnioski, które wprowadzano w czyn, odznaczenia i wieńceprzyznawane w dowód uznania naszemu państwu, mnie osobiściei wam wszystkim, ofiary składane przez was bogom i uroczysteprocesje w podzięce za te dobrodziejstwa.87.Kiedy wyparto wojska macedońskie z Eubei118 waszymorężem, a moją polityką i moimi wnioskami co słyszącniektórzy z moich przeciwników mogą sobie pęknąć z zazdrości Filip zaczął się rozglądać za innymi możliwościami kontynuowa-nia swej zaczepnej polityki względem Aten.Zauważywszy, żenasze państwo musi sprowadzać o wiele więcej zboża niż wszyst-kie inne państwa, postanowił roztoczyć kontrolę nad szlakamijego przewozu.Udał się przeto do Tracji i zrazu zażądał od swychsprzymierzeńców Bizantyńczyków, by wzięli udział w wojnieprzeciwko nam.Gdy odmówili oświadczając zgodnie z prawdą,że warunki przymierza nie nakładają na nich takiego zobowiąza-nia, wówczas Filip wzniósł wał naprzeciwko ich miasta, ściągnąłmachiny wojenne i rozpoczął oblężenie.88.Nie muszę pytać, co117urzędnik sprawujący pieczę nad widowiskami tzw.agonothetes.118Demostenes nawoływał rodaków do interwencji zbrojnej na Eubeiwiosną 341 r.p.n.e.Wyprawa prowadzona przez Kefizofonta, a potemprzez Fokiona, miała miejsce kilka tygodni pózniej. 215nam w tych okolicznościach czynić należało jest to dlawszystkich oczywiste.A więc kto pospieszył z pomocą i kto ocaliłBizantyńczyków? Kto w owych ciężkich chwilach zapobiegł temu,by Hellespont nie dostał się w cudze ręce? Wy, Ateńczycy.Mówiąc: wy, mam na myśli nasze państwo.A kto doradzał119państwu , kto stawiał wnioski, kto działał i kto po prostu całąduszą i bez reszty oddał się służbie publicznej? Ja.89.Niepotrzebuję was przekonywać i słowem pouczać, ile pożytkuprzyniosła moja działalność całemu państwu, bo me faktycznedokonania znacie z własnych doświadczeń.Prowadzona podów-czas wojna dała nam prócz zaszczytnej sławy większy dobrobyti obfitość tańszych środków do życia niż obecny czas pokoju,którego troskliwie strzegą na szkodę ojczyzny ci przezacni mężo-wie snujący jakieś nadzieje na przyszłe zyski.Oby się w tychnadziejach zawiedli! Oby też razem z wami dzielili błogosławieńst-wa, o które wy w swych szlachetnych i prawdziwie patriotycznychintencjach prosicie bogów, aniżeli mieli was uraczyć tym, co samiuknuli.Proszę o odczytanie również i na ich użytek uchwał120Bizantyńczyków i Perintyjczyków w związku z przyznaniemnaszemu miastu wieńców za zasługi.Uchwała Bizantyńczyków 12190.Za przewodnictwa Bosporichosa Damagetos za zgodąRady postawił na Zgromadzeniu następujący wniosek:Lud Aten od najdawniejszych czasów okazywał nieustannążyczliwość Bizantyńczykom, ich sprzymierzeńcom i ich współ-plemieńcom Perintyjczykom oraz oddał im wiele ważnych przy-119Jeszcze w r.341 p.n.e
[ Pobierz całość w formacie PDF ]