[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Oczywiście istnieje możliwość, że wirus o genomie przypominającym AQT 19 powstał niejako naturalnie; w takim wypadku moja spekulacja mija się z prawdą i należy ją odrzucić.Uważam jednak, że AQT 19 z Senegalu nie został zniszczony.Jestem niemal pewien, że wirus przetrwał i w ciągu następnego stulecia przeszedł kilka mutacji - prawdopodobnie żyjąc w organizmach małp - a potem udało mu się przedostać do ludzkiej krwi.W takim wypadku to my jesteśmy twórcami choroby, która nas zabija.Na galerii znów podniosła się wrzawa.Gubernator Watanabe uspokajał zebranych życząc sobie w duchu, żeby doktor Turner podobne komentarze zachował dla siebie.Ordynator przeszedł do budżetu prac badawczych na następny rok i wystąpił o podwojenie ubiegłorocznych funduszy.Senatorowie zaczęli głośno sarkać.Osoby które zabrały głos po doktorze Turnerze w rzeczywistości nie miały nic do powiedzenia.Jedynym znaczącym mówcą był łan Macmillan, kandydat opozycji na stanowisko gubernatora w nadchodzących wyborach.Obecny gubernator Kenji Watanabe i jego partyjny kolega, Dimitr Ulianow, byli za zwiększeniem przyszłorocznego budżetu szpitala nawet w wypadku, gdyby wymagało to podwyższenia progów podatkowych.Macmillan sprzeciwiał się zwiększeniu funduszy na badania Turnera.W pierwszych wyborach, w wyniku których Watanabe został gubernatorem, łan Macmillan poniósł porażkę.Wtedy też przeprowadził się z Beauvois do Hakone, gdzie został wybrany do senatu jako przedstawiciel dzielnicy Vegas, równocześnie obejmując lukratywne stanowisko w imperium Nakamury.Stanowili idealną parę: Nakamura potrzebował człowieka, który w jego imieniu sprawowałby rządy nad kolonią, a Macmillan, człowiek bez zasad i sumienia, wprost marzył o tym, aby zostać gubernatorem.- Łatwo dać się zwieść mowie Turnera - zaczął Macmillan - który wie, jak otworzyć nasze serca i dobrać się do naszych portfeli.Chce, abyśmy nasze pieniądze przeznaczali wyłącznie na jego badania.I z tym nie możemy się zgodzić, bo każdy może przedstawić podobną argumentację.Słuchając każdego mówcy z osobna zatracamy poczucie większej całości.Nie twierdzę, że badania doktora Turnera są nam niepotrzebne.Uważam jednak, że w obecnej chwili powinniśmy mówić wyłącznie o sprawach priorytetowych.Styl przemówień Macmillana zmienił się od czasu, gdy przeprowadził się do Hakone.Było oczywiste, że troskliwie się nim “opiekowano".Były dowódca Finty nie był dobrym mówcą i jego wyuczona gestykulacja wyglądała niemal komicznie.Macmillan stwierdził, że nosiciele wirusa RV-41 stanowią jedynie pięć procent populacji, a koszty ich leczenia są znaczne.- Czy należy pozwolić, aby pozostali obywatele zostali skazani na cierpienie po to, aby tak niewielka grupa miała z tego jakieś korzyści? Poza tym - ciągnął - jest wiele innych niezwykle ważnych spraw, dotyczących wszystkich kolonistów, na które potrzebujemy funduszy.Od tego zależy los naszej kolonii.Gdy Ian Macmillan przedstawił swoją wersję historii “ataku nogowców", które “wdarły się" do modułu Ziemskiego, brzmiało to tak, jak gdyby ich rzekomy “atak" był zapowiedzą wojny na śmierć i życie.Macmillan wyjaśnił, że oprócz nogowców istnieją “istoty jeszcze bardziej przerażające", które zaatakują wszystkich (zwłaszcza kobiety i dzieci).- Pieniądze na obronę - mówił - to pieniądze przeznaczone dla nas wszystkich.Kandydat na gubernatora wyjaśnił również, że grosz publiczny zostanie wydany najefektywniej wtedy, gdy część funduszy przeznaczy się na badanie środowiska poza obszarem kolonii.Macmillan pochwalił prace inżynierów starających się zrozumieć mechanizmy sterujące zmianami pogody i roztoczył wizję przyszłości, w której koloniści decydowaliby o tym, jaką chcą mieć pogodę.Jego mowę wielokrotnie przerywano oklaskami.Potem Macmillan powiedział kilka słów o osobach zarażonych wirusem RV-41.Wyjaśnił zasady “efektywnego" rozwiązania “tragicznej sytuacji nosicieli".- Stworzymy dla nich odrębne osiedle - powiedział - które znajdzie się poza granicami Nowego Edenu; tam w spokoju dożyją swoich ostatnich dni.- Uważam - ciągnął Macmillan - że badania powinny ograniczyć się do analizy sposobów rozprzestrzeniania się tej zarazy z jednego ludzkiego organizmu do drugiego.Dopóki badania nie zostaną zakończone, w interesie wszystkich kolonistów, włącznie z zakażonymi, będzie oddzielenie nosicieli od reszty naszej społeczności i poddanie ich kwarantannie.Dzięki temu unikniemy dalszych, przypadkowych zakażeń.Nicole i pozostali członkowie jej rodziny przysłuchiwali się obradom z galerii.Uprosili Richarda, aby poszedł z nimi, choć wiedzieli że nie lubił politycznych “masówek".Był wstrząśnięty przemówieniem Macmillana, Nicole była równie przerażona.Zdawała sobie sprawę, że słowa Macmillana przysporzą mu zwolenników.Ciekawe, kto pisze dla niego te wszystkie przemówienia, zastanawiała się.Robiła sobie wyrzuty, że nie doceniła sprytu Nakamury.Macmillan kończył przemawiać.Ellie Wakefield wstała i bez słowa opuściła galerię.Jej rodzice byli bardzo zdziwieni widząc, że ich córka zbliża się do podium z mikrofonem.Inni słuchacze także byli zaskoczeni, bo Macmillan miał przemawiać jako ostatni.Ludzie zaczęli już wstawać, żeby opuścić salę, gdy Kenji Watanabe przedstawił zebranym Ellie.- W szkole na zajęciach z wychowania obywatelskiego - zaczęła Ellie drżącym głosem - czytaliśmy Konstytucję Nowego Edenu i postanowienia dotyczące senatu.Otóż niewiele osób wie, że podczas otwartych posiedzeń senatu każdy obywatel ma prawo do zabrania głosu.Ellie wzięła głęboki oddech.Matka i siedząca obok niej Eponine, nauczycielka Ellie, wychyliły się przez poręcz.- Chcę zabrać dzisiaj głos - ciągnęła Ellie mocniejszym głosem - ponieważ chciałabym podzielić się z państwem tym, co myślę o ludziach cierpiących z powodu wirusa RV-41.Po pierwsze jestem młoda, po drugie dopiero od trzech lat mam przyjemność rozmawiania z ludźmi nie będącymi członkami mojej rodziny.- Dlatego właśnie cenię sobie ludzkie życie.Słowa “cenię" użyłam w pełni świadomie; ceni się coś, czemu przypisujemy wielką wartość.Ten człowiek, ten wspaniały lekarz, pracuje całymi dniami i nocami po to, abyśmy byli zdrowi; jestem pewna, że on także ceni ludzkie życie.- W swoim przemówieniu doktor Turner nie wyjaśniał nam dlaczego powinniśmy wesprzeć finansowo jego badania, mówił natomiast czym jest choroba, z którą walczy, oraz jak będzie próbował ją pokonać.Doktor założył widocznie, że wszyscy znamy odpowiedź na pytanie: dlaczego należy to zrobić.Otóż, po wysłuchaniu przemówienia pana Macmillana - tu Ellie spojrzała na swojego przedmówcę - mam co do tego pewne wątpliwości.- Badania nad tą straszliwą chorobą muszą być kontynuowane do czasu, aż będziemy ją w stanie okiełznać, ponieważ życie każdego człowieka jest bezcenne.Każdy człowiek jest inny, jesteśmy wspaniałymi istotami, potrafimy tworzyć, śnić.Nic nie powinno być dla nas ważniejsze, niż ochrona ludzkiego życia.- Z dzisiejszego zebrania dowiedziałam się, że badania są drogie.Jeżeli konieczne będzie podniesienie podatków, możliwe, że każdy z nas będzie musiał obyć się bez jakiegoś przedmiotu, na którym mu zależy
[ Pobierz całość w formacie PDF ]