[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Po jej śmierciEgipt został prowincyą rzymską (za Augusta r.30 przed Chr.).21.Macedonia.Po śmierci Aleksandra przez dłuższy czas panowały wMacedonii wojny wewnętrzne pomiędzy współzawodniczącymi z sobą króla-mi.W r.289 przed Chr.plemię galskie wkroczyło do Macedonii i przyczyniłowielkie spustoszenie.Pózniej przeszło ono do Azyi Mniejszej, gdzie Gallowienauczyli się trochę zwyczajów greckich i założyli państwo zwane Gallacyą,czyli Gallo-Grecyą.Po tem stosunki uregulowały się w Macedonii, a potom-kowie Antigonosa, jednego z dowódców Aleksandraa, utrzymali się przy pa-nowaniu aż do czasu, gdy Rzymianie podbili tę monarchię.Filip, który byłkrólem Macedonii podczas drugiej wojny między Kartaginą a Rzymem, połą-czył się z Kartaginą, a gdy wojna się skończyła, Rzymianie wytoczyli wojnęFilipowi i rozbili go u Kinoscefele (197 przed Chr.).W ten sposób skończyłosię panowanie Macedonii nad Grecyą, Rzymianie bowiem ogłosili wolnośćpaństw greckich.W r.175 przed Chr.powstała znów wojna między Macedo-nia a Rzymem za króla Perseusza.Perseusz został pobity w bitwie u Pydna(168 przed Chr.); monarchia została zniesiona, a Macedonia podzielona na9O cywilizacyi ztąd wynikającej obacz Jebba Historyę literatury greckiej str.143 i następne.70 pięć rzeczy pospolitych.W dwadzieścia dwa lat pózniej Macedonia pod pozo-rem powstania zamieniona została na rzymską prowincyę.22.Państwa greckie.Związek Achejski.Po śmierci Aleksandra Ateny iniektóre inne państwa powstały przeciw Macedonii, lecz zostały ponownieujarzmione.Demostenes musiał opuścić Ateny, lecz będąc prześladowanyprzez Macedończyków zażył truciznę, aby nie wpaść w ich ręce.W ciągu 50lat trwały ciągłe zaburzenia.Około r.260, Antigonus Gonatas, król Macedo-nii, był panem całej Grecyi, prócz Sparty.Jednak w znacznej części Grecyiprzywrócona została wolność dzięki wzrostowi dwóch związków: Achejskiego iEtolijskiego.Związek Achejski obejmował pierwotnie dziesięć państw Achej-skich na północnem wybrzeżu Peloponezu i dotąd nie brał udziału w greckiejhistoryi.Antigonas ustanowił tyranów w tych miastach, a usiłowanie ku ichwydaleniu i ku uwolnieniu innych miast od podobnych tyranów uczyniło ligęczynnym i niebezpiecznym nieprzyjacielem Macedonii.Około r.240 Aratus zSikion, który przyłączył Sikion do związku i został jego prezesem, ocalił Ko-rynt od Macedończyków.Do związku przyłączyły się teraz nietylko wszystkiemiasta Peloponezu, prócz Sparty, lecz także Ateny i Egina.23.Liga Etolijska.Na północ od zatoki Korynckiej surowe plemiona Eto-lijczyków (str.102), które nie mieszkały w miastach, jak wiekszość Greków iwogóle podobne były więcej do barbarzyńskich ludów, utworzyły związek,który teraz stał się potężnym.Uzyskali oni wpływ nad Focydą, Lokrydą i Be-ocyą, lecz mieli złą opinię z powodu wypraw rabunkowych.24.Sparta.Sparta zachowała niepodległość w stosunku do Macedonii,lecz utraciła swój dawny charakter.Liczba obywateli pełnoprawnych spadłado 700, a cały kraj należał do 100 rodzin.Około r.240 przed Chr., Agis, królspartański, chciał skasować długi i podzielić ziemię w celu utworzenia więk-szej liczby obywateli.Lecz bogaci oparli mu się i zabili go.Jednakże Kleome-nes, następca jego, przeprowadził jego plany i na jakiś czas uczynił Spartęznowu potężną.Związek Achejski i Sparta były nieprzyjazne sobie, tak, iżprzyszło do wojny.Kleomenes rozbił Aratusa, Aratus zaś poświęcił niepo-edległy charakter związku, prosząc o pomoc króla macedońskiego; przez tozwiązek podpadł pod wpływ Macedonii.Sparta została obalona (221), leczzwiązek nic na tem nie wygrał.Wślad zatem nastąpiła wojna pomiędzy ligąAchejską a Etolijska i pierwsza z nich znowu udała się o pomoc do Macedo-nii.25.Grecya staje się prowincyą rzymską.W r.211 przed Chr., gdy Filippomagał Hannibalowi, Rzymianie zawarli przeciw niemu sojusz z ligą Etolij-ska; do tego czasu Rzymianie wciąż mieszali się do praw greckich; aż w r.146 przed Chr., powołani przez Spartę przeciwko związkowi Achejskiemu,zdobyli Korynt i zamienili Grecyę na prowincyę rzymską.26.Wadą Greków brak jedności.Przez całe dzieje Grecyi widzimy jednęi tą samą przyczynę burzącą jej potęgę, a przynoszącą nieskończone klęski;jest nią niezdolność Greków do akcyi wspólnej.Nietylko ujawnia się to wwojnach między państwami i w ich niezdolności do utworzenia trwałegozwiązku, lecz jeszcze bardziej w podziale, który istniał w każdem mieście
[ Pobierz całość w formacie PDF ]